elska og virða hvørt annað vera grundarlagið undir okkara mentan og samfelag. Hvat er tað besta við kristindóminum? At Guð valdi at gerast ein av okkara! Hví fekk Jesus so stóra ávirkan? Fyri tað fyrsta [...] saman við dóttr­ini og góðum vinfólki. Vit grillaðu, vóru nógv á strondini og vitjaðu eisini Lego­land. Veðrið var avbera gott. Gott er at ríða á bylgjum, men eg ásannaði so, at heldur truplari er at ríða [...] leggja lang­tíðar­ætlanir. Tað liggur uttan iva djúpt í okk­um, at veðrið má sær ráða. Hetta er jú ”The Land Of Maybe,” sum bretsku her­menninir kallaðu Føroyar. Umboðar myrkur altíð tað tunga og ljósið tað

er so upplagt, at vit sjálvi taka støðu. Tingfólk eru bara umboð okkara. Fólkið er hægri myndugleiki enn tingið, og lítið land sum okkara er serstakliga væl egna til fólkaatkvøður, eins t.d. í Sveits og [...] eftir útlendskum fyrimyndum og missa okkara egnu virði burtur, stríðast ov nógv, semjast ov lítið. Tak til dømis spurningin um sølu sunnudagar. Hví skulu tingfólk okkara taka støðu til tann spurningin? Vit [...] mannagongdir skulu fylgjast, og drúgvar viðmerkingar eru, serliga til donsku lógina, og samráðs er lands og ríkis ímillum í áravís um tað, ið nú skal samtykkjast sum skjótast. Hetta tilsamans órógvaði andstøðuna

so­leið­is at tað verður fíggj­ar­liga lætt­ari at binda flestu av oyggj­um okk­ara sam­an í eitt sam­ferðsl­u­kervi. Lands­stýr­ið og Løg­ting eiga ikki bara at hugsa um mið­stað­ar­øk­ið, men í størri

at byrja av nýggjum. Ein gyltan møguleika at fáa eina virðiliga og góða tænastu til okkara borgarar. Vit her í okkara samstarvið ynskja ikki bert at yvirtaka verandi skipan. Vit ynskja at gera tað betri [...] Sentralstýrðing av eldraøkinum, so sjálvt tey mest kommunistisku londini í heiminum blikna í mun til okkara lítla Føroyar. Lítið man vera at ivast í, at bróðurparturin av øllum Føroya fólkið nikkaðu játtandi [...] lítlum landi, sum Føroyar nú einaferð er. Síðani síðsta summar, hevur eitt hav av fundum verið millum land og kommunur. Fyri so vítt er tað í lagið, tí nógv er at tosa um. Men alt ov nógv orka er farin til

eingin loyna, at Føroyar hugtaka donsku myndlistakvinnuna, sum eisini hevur ein stóran als til okkara land og oyggjar. Tað er í Føroyum, at hon fær sín íblástur, og á framsýningin hesaferð er tað serliga

Longu har er ein stór forðing. Um ein hevur eitt barn ella børn við serligum tørvi, ja so er okkara land ikki tað besta at búgva í, tí her fært tú ikki nógva hjálp. Eg veit væl at akkurát hettar ikki

eftir ongari tíð. - Í teirri løtu, Ukraina varð álopið, hevði tað tikið tríggjar dagar at tikið okkara land. Høvdu vit skapt ruðuleika í fólkinum fyri innrásina, hevði fólkið rýmt, og russar høvdu knúst

krøvum niðurkalla Guds vreiði yvir tjóðina? Vit eru framvegis mong trúgvandi, sum vilja verja okkara land fyri siðspillu. Og - sum vilja biðja Gud spara fólki og halda Gudloysi úti frá hesum oyggjum. Tað

nøkur boð uppá svar. Hetta, at ein av heimsins mest virdu, kendastu og klókastu leiðarum vitjar okkara land er í sjálvum sær ein ómetaligur vinningur fyri allar Føroyar. Vitjan hansara í sjálvum sær merkir

Føroyum ber sera væl til at sameina list og tøkni, hugvísind, náttúruvísind og íverksetan, tí okkara land er so fjøltáttað og kortini tætt og samanbundið. Tað er eisini tí, at vit í Føroyum so lættliga