heiminum hjá Samson og Olgu, ið altíð var nakað serligt at vitja. Ella at Iggi saman við systkjum og foreldrum komu til Rituvíkar at vitja abba og ommu har. Iggi og eg vóru javngamlir, og hava spælt saman [...] til Igga - og hetta vóru vælvald orð. At síggja og hoyra um, hvussu systkin hansara Una, Petur, Ólavur, Gunvør, Jórun, svágrar og svigarinnur, børn teirra, móðirin Olga, Heidi, Hjalgrím og onnur hava tikið [...] kunnu vit sanna orðini hjá Kingo: Sorrig og glæde, de vandre tilhobe, lykke, ulykke de ganger på rad. Medgang og modgang hinanden anråbe, solskin og skyer de følges og ad. Jorderigs guld er prægtig muld. Himlen

virkaði Høgni sum prestur í Suðurstreymoyar prestagjaldi. Síðani virkaði hann í 13 ár sum prestur í Vága prestagjaldi. Frá 1976 og til hann legði frá sær vegna aldur, hevði Høgni starv sum prestur í Suðurstreymoyar [...] giftist hann við Elini av Tvøroyri. Í 1957 komu Høgni og Elin aftur til Føroya. Høgni hevði tá tikið gudfrøðiligt embætisprógv og virkaði hann sum prestur, til hann legði frá sær fyri aldur. Fyrstu seks árini [...] Heimamissiónini og sýndi teimum serliga umsorgan. Sjálvur minnist eg Høgna og Elin fyri teirra gestablídni, tá vit ungu komu í heimið hjá teimum. Vit kendu okkum altíð vælkomin. Sum prest og prædikumann minnist

eftir og fingu trý børn, Lis, Leif og Ivan, sum øll búgva í Danmark. Petur andaðist í 1993, 81 ára gamal og fingu tey sostatt eftir tey fyrstu hørðu árini hóast alt 47 góð ár saman í hjúnarlag, og var Hanna [...] ára gomul. Prestur dugdi sera væl at lýsa hendingar, ið fóru fram í aðrari øld og øðrum túsundáratali, sum kortini fyri okkum gomlu tykist hava verið her fyri stuttum. Mari systir, Hanna og Ressa hildu [...] systkinabarn okkara, uppi í Geil í Hvalvík var sjómaður burturav og staddur í Danmark, tá landið var hertikið. Her hittust tey bæði, Petur og Hanna, og gjørdust væl. Í juni 1941 var Petur við sum annar stýrimaður

gjørdist sera ovfarin og segði bara einki. Hendan løtan rann mær í huga, tá íð prestur prædikaði og las upp heilsanir frá vinfólkunum og flokkinum hjá tær, har tey lýstu títt opna og glaða sinn. Tú vart [...] líkamikið hvat var, tók tú eina hond í. Tú og Leif vóru ofta og vitjaðu í Mammulág, í kjallaranum hjá Karinu og Suna, har høvdu tit mangar góðar løtur saman, spældu spøl og ótu ein góðan bita, tað dámdi tykkum [...] øllum sera væl. Uppiá hjá mammu og babba vóru tit eisini nógv, og hetta eru tey sera takksom fyri. Tosaði eg við mammu og okkurt skuldi ornast, segði hon, at kanska koma Leif og Hjørdis framvið, so ornar hon

børnum, Jógvan og Malan. Tað gekk ikki so long tíð, til tit bæði, Maja og Gullbrand, tóku ta skilagóðu avgerð at kasta saman, og hava tit havt eitt fyrimyndarligt lív saman við børnum tykkara og so við svigarbørnum [...] saman, enn at seta seg at minnast teg. Sum prestur segði í gravtaluni, so høvdu vit eitt sera trygt og gott heim. Av seks systkjum eru vit nú bert tveir eftir, og so Sigurd, sum eisini vaks upp hjá okkum [...] teir sóu ikki vakrir út. Men fyri at eg skuldi sleppa undan revsing, og áðrenn mamman og pápin fingu eyga á teir, tók tú skógvarnar og vaskaði teir so frægar sum teir nú eina ferð fingust. Soleiðis var tá

sjálvsøkni og tað at koma sær sjálvum fram, er tað hugtakandi, at hava kent eina menniskju, sum altíð lat onnur koma fram og stuðlaði teimum. Lítillátin, sum hon var, stuðlaði hon altíð øðrum. Og sum prestur [...] vóru Danjal Jacob Magnussen, eisini nevndur Bóndin, og Johanna fødd Vestergaard, ættað av Økrum. Gerda var fjórðelst av átta systkjum, fimm brøðir og tríggjar systrar. Langa lívsstarv hennara var at tæna [...] hon hús úti á Torvheyggi hjá Elgerdu Jacobsen og Elspu Vestergaard, sum var mostur hennara. Í einbýli, langt frá øðrum húsum, búleikaðist tær í mong ár. Og neyvan hevur tað altíð verið líka lætt at fingið

doyði av arbeiðsvanlukku og var hetta foreldrunum ein harður smeitur. Síðan er Kristian, sum býr á Sandi, Arthur, Ove og dóttirin Bára, haldi eg eri yngst. Tey fyrstu árini búði Bogi og Henrietta í Skopun. [...] hann var altíð á ferð við tráuni og fekk altíð okkurt á. Um heystið helt hann eyga við áunum. Eisini setti hann ingul út ymsastaðir, hetta gekk hann upp í við lív og sál og hevði greiðar meiningar um hetta [...] burturav. Jú, heimbygdin og hann vóru tætt knýtt. Eg fari her at ynskja frið yvir henda serliga vinmann mín. Góða Henrietta, børnini og abbabørnini, tit hava mist ein góðan mann, pápa og abba, ein dag skulu

stillfør og hugnalig kvinna. Hon var lítillátin og trokaði seg ikki framat, men hevði tó sínar meiningar, sum hon bar so rámandi fram. Hon var trúgv sum trøllið og altíð klár við einum smíli og einum góðum [...] Erlingi sera takksom fyri. Góða Marit og Pól, góði Erling og góða Johild, vit syrgja saman við tykkum. Marit og Erling, tit bæði góvu Berith nógva og góða umsorgan, seinastu dagarnar, hon átti. Í sváru tíðini [...] fødd 26. januar 1954 undir Skorðum í Froðba og var sostatt bert 53 ára gomul, nú hon varð noydd at leggja árarnar inn. Hon var dóttir Johild og Bjarna Joensen og vaks upp sum miðlingur í einum systkinnaflokki

dóttir Einu og Dánjal Jacob Mikkelsen. Hon var einasta genta í einum systkinaflokki uppá fýra. Begga var gift við Magna bróðir, tey eiga tveir synir René og Djóna. Eg var smágenta, tá Magni og hon funnu [...] um tú hevði tíð. Sum prestur so gott segði til tína jarðaferð, so ræður ikki bert um at liva leingi, men eisini um at liva eitt lív við innihaldi, og Begga tað gjørdi tú, hjálpsom og virkin, sum tú vart [...] bar, var tað ikki teg sjálva, tú hugsaði um og tók synd í, men um hvussu maðurin og synirnir fóru at klára tað, at tú ikki var hjá teimum við tínum kærleika og umsorgan. Har er tómligt hjá tykkum nú við

skúla, gingu til prest saman. Thaysen, prestur, konfirmeraði okkum í Havnar kirkju 2. oktober 1949. Vit hittust øll aftur at minnast henda dag 45 og 50 ár seinni, og sjálvandi var Ann ein av fyrireikarunum [...] fimleik í Havnar Fimleikafelag og vóru við til »uppvísing«, eins og nógvar myndir vísa. Sagt í stuttum, so høvdu vit eina góða ungdómstíð. Í realskúlanum gingu vit í sama flokki, og tóku realprógv í 1951. Sambandið [...] aftur og práta. Tað eru dýrabar lívsvirði, sum verða bygd upp soleiðis millum skúlagentur, sum hava kenst alt lívið. Vit komu at kenna bæði sterkar og minni sterkar eginleikar hjá hvør aðrari. Og tað er