breitt, hvat tilboðið hjá hesum veitara ljóðaði uppá. Hevur man álit á fakliga innihaldinum, í tí ein ger, so skuldu sakligar viðmerkingar verið eitt kærkomið høvi at farið nærri inn á ávísar lutir. Fer man

var eitt kynstur, ið var eins sjálvsagt sum tað nú er at lesa. Av tí at allar søgur nú eru á prenti ger ongin sær longur tann ómak at læra nakað uttanat, og tí kenna vit lítið til tað frælsi tað er at siga

maður við ferðslumálum, ið als ikki heldur hugskotið vera gott. Landsstýrismaðurin í ferðslumálum ger vart við trupulleikar, ið standast av ætlanini, um farið verður til Týsklands. Somuleiðis tekur hann

tað hann, sum »koyrir løbið« tá amboðshandlarnir skulu setast upp. Hvat er tað heilt nágreiniligt tú ger? - Eg sigi teimum, hvussu nógv eg skal brúka, og so fylli eg tey amboð í, sum eg meti eru neyðug fyri [...] sigur hann, sum leggur afturatt, at tað er neyðugt, at duga sær hógv, tá ein tekst við slíkt, sum hann ger, og at tað ikki hjálpir, at fevna um ov nógv. Nógvir fornlutir Annars er tað ein frægd at ganga runt

mundið møtir hon einum ungum og spennandi manni úr Algeria. Hann er muslimur. Sunnimuslimur. Amina ger av at fara at seta seg meira inn í islamsku trúnna, nú hon hevur møtt einum muslimskum manni. Hon byrjar [...] er kvinnan ongantíð ogn hjá manninum. Kvinnan nýtist ikki at finna seg í øllum. Og er tað, maðurin ger, í stríð við Koranina, ja, so eiga vit snøgt sagt ikki at finna okkum í tí, sigur Amina Poulsen. Hon

eg fari sjálvandi eisini at knýta spurningin um bilarnar upp í, sigur hann avgjørdur. Jenis av Rana ger vart við, at ferðsludeyðin hevur sera stórar avleiðingar fyri nógv fólk. ? Teir mongu sorgarleikirnir [...] hava sera stóran týdning at staðfest verður, at bilurin er eitt amboð, og ikki til ítriv. Somuleiðis ger hann vart við, hvussu stórur vandin er fyri at doyggja, ella verða skaddur í ferðsluni í mun til t

greinini hjá søgufrøðinginum vera, at tá farið er út um 20. august, fer at myrkja fyrr á kvøldi, og hetta ger, at veðrarnir leggjast fyrr á ból. Tískil eta teir færri tímar um samdøgrið, og til tess at viga upp

seg einum løgmanni, nú at skula hoyra sínar egnu samgongumenn skýra javnaðarmenn landasvíkjarar. Tað ger støðu hansara sum brúgvabyggjara, diplomat og tann,ið skal fáa eina breiða semju í hús, ómetaliga torføra

mestaløn, er sera óheppin. So leingi, vit hava ta lønarskipan vit hava, við eini fastari tímaløn, ger tað, at vágin liggur bara hjá arbeiðsgevarunum. Og tað verður hann noyddur at byrgja rættiliga nógv

aftaná ein dagin, nær hesin dagur verður vita vit ikki, eina Gud í himli veit. Men eitt vita vit, hann ger staðin tilreiðar. Tungt var í kirkjuni at sita og síggja 3 kistur lið um lið. Tungt er at missa, tungt