sum eg kanska havi gloymt, so minnist eg til tað, tá eg nú hoyri tað í filminum. Rannvá: - Eg dugi ofta at skilja út frá handlingini, hvat tað handlar um. Um onkur skeldast um okkurt, so veit eg hvat tey
sum eg kanska havi gloymt, so minnist eg til tað, tá eg nú hoyri tað í filminum. Rannvá: - Eg dugi ofta at skilja út frá handlingini, hvat tað handlar um. Um onkur skeldast um okkurt, so veit eg hvat tey
ótrúliga nógv. Hann hevði fyrr um dagin greitt einum av starvsfelagum sínum frá hesum møtinum. - Eg plagi ofta at vitna yfri øðrum á arbeiðsplássinum, men á arbeiðinum í dag hevur tað bara verið so super. - Og
fyri at fáa mál, tí Ungarn spælir fyri at blíva besti trý’ari í bólkinum. - Vanligvís liggur Ungarn ofta langt afturi og spælir uppá kontra. Eg vænti tó at teir í morgin koma út við einum nógv størri trýstið
noydd at virða teirra sjálvsavgerðarrætt, og spyrja tey, tá vit taka avgerðir, ið ávirka teirra lív. Ofta verða avgerðir tiknar yvir høvdið á teimum menningartarnaðu, og tað verður gjørt í bestu meining,
G. Olsen. Hann legði tó afturat, at sterkasta vápnið hjá VÍF í løtuni er viljin, og tá blívur tað ofta eitt sindur rótut, men tað bilar ikki so nógv, tá ið kappingin er komin so mikið langt, tí tá skal
og foreldrunum, søkja barnaverndina um stuðul. Neyvari kanningar kunnu verða gjørdar í málinum, men ofta er tað innlýsandi, at ein trupulleiki er. Tá ið málið er búgvið, fer tað til viðgerðar og støðutakan
hevur átt í eitt ár . - Man er líka sum ein lítil familja, øll fólkini, sum eru her, tí man møtist so ofta til ymisk høvi. Systir Mirjam, Heidi Biskopstø, og Annika Arnsteinsdóttir Nielsen eru á vitjan hjá
hevur ein jaligan boðskap, sum er lættur at fyrihalda seg til, sigur Monika Mohr. - Men tað tekur ofta tíð at seta slíkt í verk, tí úrslitið hjá tí einstaka sæst ikki beinanvegin, men heldur yvir longri
Talv er ikki so mystiskt, sum fólk ofta hava lyndi at gera tað til. Eitt sindur av gávum krevst ivaleyst, men stóra loyndarmálið hjá einum sterkum telvara er áhaldandi venjing, og at tú veist, hvussu tú [...] teg uttan at vera bundin av tíð, stað ella liðfeløgum. Tí er tað kanska ikki av tilvild, at telvarar ofta eisini eru tónleikarar ? ella øvut, tí tónleikavenjing krevur nokk eisini í løtum at hugflogið og