ár eru AB og AaB. Bæði liðini hava møguleika at vinna donsku greipuna. Niðurflytingin avgjørd B93 misti sunnudagin síðsta teoretiska møguleikan at halda sær omaná. Teir taptu 2-0 á heimavølli móti Aarhus

móti manni, var ov seinur at sleppa av við bóltin eftir afturlegging. Hann royndi at krússa, men misti bóltin, og knappliga vóru tveir VB-arar púra leysir. Ungarski málverjin feldi annan, og so var brotsspark

parti hevði tríggjar fyrrverandi B36-arar (Magnus Poulsen, Finn Mørk og Fróða Clementsen) ? aftur misti takið á miðvøllinum, sum teir høvdu vunnið í byrjanini av seinna hálvleiki. B36-liðið var tunt á

hinvegin sær út til at hava fingið betri skil á, ikki minst síðani teir fóru frá fløtu verjuni. KÍ misti, hóast tað heldur ikki fer at verða lætt hjá nærmastu kappingarneytunum HB og B36 at fáa stig í Gøtu

royna seg var hollendingurin Berend Veneberg, men hann fekk einans lyft kassan upp frá, áðrenn hann misti hann niður aftur, so at hann einans ognaði sær 30 stig. Í hølunum á Veneberg royndi oddafiskurin,

fet afrat, og í kappingini við at ganga við eini 220 kilo tungari vekt millum beinini leygardagin, misti hann takið eina løtu, og hetta gjørdi, at hann ikki vann hesa kappingargrein. Regin ásannar tó, at

og gekk av við veiðu og reiðskap. Hann, sum fiskaði norðanfyri Vágoynna, fekk 1440 krónur í bót og misti veiðuna, sum var verd einar 5000 krónur. Gerðamenn í hornatøkum Hóast verjuskip var komið, helt lagið [...] Men tá gerðamenn høvdu gjørt eið upp á sín vitnisburð, gav skiparin seg og bøtti 1200 krónur. Hann misti veiðu og reiðskap og skuldi haraftrat rinda 300 krónur. Gerðamenn fingu burtur av fyri skaða og tíðarspell

Arnfinn Jacobsen, var ov stutt. Í 2. hálvleiki skoraði VB eftir 68, 74 og 75 minuttir. Í fyrsta førinum misti ÍF í uppspælinum, verjuparturin var tunnur, og Bárður Nielsen fór sjálvur, í næsta førinum fór Bergur

ferð. Eins og Bárður Johannesen hevði Dejan 270 »málleysar« minuttir í kappingini, og jugoslavin misti missa dystin ímóti HB vegna skaða. Malið, ið eykamálmaðurin Ólavur Højgaard lat ígjøgnum, bleiv tað

at Jørðin var fløt, so var hon fløt, og tann sum vágaði sær at siga nakað annað, hann misti høvdið. Dogmatisman misti, sum frá leið, sína megi í vesturlendskari hugsan. Í staðin fyri dogmatismuna kom tann