á henda hátt kanska ikki burturvið at spyrja, um sjónvarpstíðindi eru gott sjónvarp fyri okkum sum tjóð, fólk og fyri føroyska mentan? Føroyskur tíðindaflutningur gongur í ringrás Í Føroyum fáa vit tey

gera við, at trúarfrælsi ikki er so høgt í metum í her. Føroyar eru jú fyrst og fremst ein kristin tjóð, og Gud hjálpi tí útvarpsstjóra, sum roynir at nøkta tørvin hjá heidnum lurtarum.

umráðandi nú enn nakrantíð áður at grunda um og luttaka í skapanini av heimsskipanini, hvør einstøk tjóð kann nú í nógv minni mun enn nakrantíð áður frábiðja sær at verða ávirkað av umheiminum. Øll eru ein

sjálvstýri"! Sjálvandi eigur allur politikkur at miðja ímóti, at vit taka fullla ábyrgd, sum fólk, sum tjóð og sum land, men fyritreytin má og eigur at vera, at øllum má unnast at liva undir manssømiligum korum

danska ríkinum, og at føroyingar ikki eru ein egin tjóð, men bert danir. Hendan danska uppfatanin er so skeiv, sum hon kann vera. Føroyingar eru ein egin tjóð. Føroyar eru ongatíð innlimaðar í danska ríkið

ella bjargar tí málinum. Til spurning 3 kann stutt svarast: Vit eru ein tjóð, tað eru greið boð Sambandsfloksins. Hví skal Tjóð-veldisflokkurin júka aftur og aftur, at vit ikki eru tað ? Tað kann bert

sínum liði. Grundleggjandi tørvur Hesin tørvur á sameinan er helst eisini sterkari hjá einari lítlari tjóð - ella fyri tað eisini hjá eini lítlari bygd, sum hevur sítt fótbóltslið. Fyri at verða verandi í

tílíka ógvusliga illgerð fær onkran forseta at leypa framav MEN forsetanum í heimsins máttmiklastu tjóð sømir seg lítið at leypa framav og at lova ILT Eisini sá eg á sjónvarpsskíggjanum tað, sum harmaði

viðurkenna føroyingar sum tjóð: Javnaðarflokkurin hevði í sínum broytingaruppskoti til samtyktina um Sjálvstýri Føroya Fólks soljóðandi orðing: "Ásannandi, at Føroya fólk er tjóð við ómissandi og framhaldandi [...] svari, at Javnaðarflokkurin ongantíð hevur stuðlað donsku stjórnini í teirra uppfatan av okkum sum tjóð hvørki so ella so. Kundi skoytt uppí, at tað var Javnaðarflokkurin sum átti uppskotið, sum m.a. eisini

níggju lættkeyptu spurningarnar, við undantak av ósakligu pástandunum um undirgrund og umsetingina av »tjóð«, vildi verið: »tí vit føroyingar av praktiskum og søguligum orsøkum ynskja tað í løtuni, men sjálvsagt