Listaverkini, sum altíð hava eina drúgva søgu handan seg, kallar Frits stundum fyri síni penslabørn. Takk fyri enn eina frálíka, litríka og glað framsýningin, Frits Johannesen! Tú kanst síggja framsýningina

helt Jonhard fyri. Hann kundi jú bara ringt til mín og sagt mær sína viðurkenning, so hevði eg sagt takk. Honum nýttist ikki at lata okkum eina so stóra gávu. Men hetta er fantastisk, og vit eru sera glað

tú farin. Takk fyri mongu fjálgu løturnar í halgidóminum – í málingastovu tíni. Takk fyri Dávastovu. Takk fyri mongu sangløturnar, takk fyri góðu sangferðirnar eisini við páskaboðskapinum, takk fyri listina [...] tú gavst okkum, takk fyri at tú altíð takkaði og eggjaði, takk fyri at tú altíð rósti, takk fyri at tú minti meg á: ”Tann, sum æru býður, er æru verdur” og øll hini orðafellini. Takk fyri at tú vart so [...] so góður við næmingar tínar. Takk fyri at tú vart júst tann, tú vart! Nú standa penslabørn tíni, sum tú stundum kallaði myndir tínar, turrskødd í málningastovuni, og penslarnir eru tornaður. Líka sum hjá

gjørdist skipari. So eg ynski tær alla eydnu á føðingardegnum, Frits, og framhaldandi góð ellisár. Takk fyri løturnar. Skipsfelagi.

bygdagøtum hugaheima og millum okkum menniskju. Av hjarta takk fyri enn einaferð, at sýna fyri okkum tíni verk, tíni penslabørn og minna okkum á. Takk fyri!

ikki tey somu. Samstundis hevur veðrið ikki verið tað besta og tað fær eisini fólk at leita undir tak, heldur enn at ganga úti á gøtuni

til tín og pápa, at vit systkini kunnu líta aftur á farnar dagar. Takk fyri tað góða og trygga heim okkum untist at vaksa upp í. Takk fyri allan kærleika og umsorgan, sum tú framvegis hevur fyri okkum

nevndi í aðni, kistan og kleystrið. Ja, og so fongsul sjálvandi, men haðani sleppa tey flestu útaftur. Tak til dømis fólk, sum drekka (munkabryggj ella okkurt annað gott) einsamøll. Eg hugsi um fólk, sum drekka

framkomnir og siviliseraðir enn aðrastaðni úti í heiminum, og teir stóla uppá hvønn annan. Og tað er takk til fólkið, at tað er soleiðis, tí frið kanst tú ikki keypa fyri pengar. Løðast Arbeiðið hjá Andrea

fyri bygdina Betlehem í Palestina. Og barnið, sum gjørdist heimsins frelsari, átti hvørki vøggu ella tak yvir høvdið, tí var tað lagt í eina krubbu í einum fjósi. Hetta má geva okkum øllum nakað at hugsa