sum eitt valdømi fyri at takka. Vit fegnast um, at fleiri kvinnur nú fara at manna okkara høgtvirda ting. Hetta er bæði rætt og náttúrligt og í tráð við andan í demokratiinum. So tillukku til allar kvinnurnar
úttalilsi komu frá annars virðiligum tingmanni, sum eins og aðrir fólkavaldir til okkara aldargamla ting, áttu at verið teir fyrstu til at havt virðing fyri hesi ætlan. Tíverri hevði útvarpið valt at seta
loyst av hesari samgonguni, missir eitt sindur av trúvirðinum, tá ov lætt verður farið um faktuell ting. Annars sær út sum, at einki minni enn loysing kann loysa málið sambært samfelagsfrøðinginum. Her
og sterkum felagskapum og fyritøkum kann skjótt gerast næstan ómenniskjansligt fyri tann einstaka ting- og og landsstýrislimin. Í fíggjarkreppuni, sum leikaði á fyri stuttum, upplivdi heimurin, at borgarligar
politikkur merkir so eisini, at fólkatingið ikki gerst tann pallur fyri fullveldishugsjónini, sum hetta ting kundi verið við mótmælisstrategiini. Fullveldishugsjónin verður so afturfyri marknaðarførd á ráðstevnum
demokratium. Føroya Løgting, sum stovnur er ikki bert elsta ting í Norðurlondum men elsta lóggávuting í Europa og hartil møguliga elsta ting í heiminum. Tað liggur tí ein sera stór ábyrgd á teimum, sum
flestar avlopsatkvøður vóru. Og tá vóru tær í Norðstreymoy. Hetta gjørdi, at Hans Pauli Strøm kom á ting fyri fyrstu ferð. Hann hevur so roynt seg í eitt valskeið og er tað so upp til veljaran at viga hann
Teir umboða í dag tann hóvliga veingin í Tjóðveldisflokkinum. Veingin, sum framvegis hevur bæði beinini á jørðini og sum sær munin á svørtum og hvítum. Á listanum hjá Tjóðveldisflokkinum í Suðurstreym
sumrarnar og ambulansurnar steðga upp. Onkur vil kanska meina, at omanfyristandandi eru hvør síni ting, men eru tey tað? Í einum lítlum landi sum Føroyum er týdningarmikið, at vit duga at prioritera. Vit [...] nógv góð fólk í miðfyrisitingini, men prioriteringin má vera soleiðis, at tey verða sett inn, har ting ikki rigga. Tað er somikið nógv í hesum samfelagnum, sum ikki riggar optimalt, at spurningurin er
gerið endiliga tað. Men vælsignaði latið vera við at køva teir verandi miðlarnar. Og ynskir Løgtingið, at bløðini slett ikki skulu hava stuðul, so sigið tað heldur enn at koyra tað yvir í eina nevnd
