kaffikoppi og einum balli. Sørin var upp á allar mátar eitt gott fólk, ein góður vinur og ein kerligur maður. Hann var so fegin um at finna lívsvinin í tær, Sólvá, og hann tosaði ofta um, hvussu góður hann var
Hesi síðstu árini, hevur sambandið ikki verið so nógv sum fyrr, men tó nakað. Sámal var stillførur maður, men sera skemtiligur uppá ein serligan máta, sum bara hann kundi, og høvdu vit mangar stuttligar [...] reistist aftur. Eg fari at minnast Sámal sum ein góðan vin. Og eg veit, at hann eisini var ein góður maður, pápi og abbi. Harrin styrki tykkum, Anna Katrina og børn, tað verður sagt, at tíðin lekir øll sár
sum í 2002. Poul Meyer og Solveig blivu verandi í Svínoy so leingi tey orkaðu. Hann var mentaður maður og fjølgaði um gamlar siðir. Hann skar torv longri enn tey flestu, og hetta gav ein serligan hugna
vaksnir dreingir. Saknurin verður stórur í LÍF, nú Rúni ikki er ímillum okkum. Tað verður sagt, at maður kemur í mans stað, men eg trúgvi ikki at LÍF fær ein slíkan merkismann sum Rúna, sum við lív og sál
var eisini virkin í Javnaðarflokkinum og var t.d. ofta við til at reka fólk á val. Tá ið Jentoft, maður hennara, doyði 58 ára gamal í 1979, flutti Petrina til Danmarkar at búgva. Nú hon andaðist, átti hon
lut í samfelagskjaki um politikk og framtíðina hjá hesum landi. Peter man helst eisini vera fyrsti maður, ið hevur biðið um orðið á flaggdagshaldinum í Havn eftir at Havnar Hornorkestur hevði spælt og flaggrøða
beinanvegin stevið, og okkara arbeiði er væl skjalprógvað í bókini tú skrivaði um tíðina, Okkara maður á Christiansborg . Tá eg var afturvaldur í 2019, vart tú skjótur inni á Christiansborg aftur. Tað
niður á 28 kuldastig, og ísurin á sjónum lá langt úr landi. Pauli var tá 19 ára gamal, og einsamallur maður á dekkinum, meðan skiparin var í stýrihúsinum. Pauli skuldi hava ein enda frá trolinum har frammi
sporing av bilum. Mikkjal Páll var sera nærlagdur í sínum arbeiði, var ein róligur og avbalanseraður maður, leyp ongantíð fram av, men vísti eitt serligt tol og úthaldni - eginleikar sum komu honum til góðar
tíðarskeið í Havn, har hon arbeiddi á Kondittarínum. Seinni giftist hon til Klaksvíkar, har hon og maður hennara valdu at seta búgv. Gumma var eitt gott og deiligt menniskja. Altíð var hon so glað, so blíð