og stóð hann liðugur í 1939, men tó bleiv hann ongantíð vígdur, tí ætlanin var at fáa føroyskan prest at víga varðan, men hetta fekst ikki í lag, tí Jákup Dahl, próstur, gjørdist sjúkur. Árini eftir gjørdust

seta seg í samband við prestin í Klaksvík. Fólk í hópatali allastaðni frá í landinum hava ringt til prest fyri at tosa við hann um støðuna. Tey allarflestu hava verið positiv og sagt honum, at tað er djarvt

kunnu siga, meira aktuel enn olja, dómhús og gegl? Eiga vit ikki onkran ambitiøsan, væl skikkaðan prest og onnur tignarfólk at manna eitt kirkjumálaráð? Og hvussu við øðrum raðfestum yvirtøkum, er alt hetta

mín­um ynd­is­prest­um eru kvinn­ur eins og eg sjálv. Kanska tí tær skilja kvinn­u­lív­ið (í Føroyum) og duga at flætta orð og viðurskifti inn, sum kem­ur kvinnum við. Mannligu yndis­prest­ar­nir duga tað [...] 2000 til 2004 bleiv eg var­ug við ójavnstøðuna inn­an kirkjuna, sum tá og nú bleiv forsvarað við prests­ins kalli. Eg visti frá ung­doms­áru­num í 80'u­num, at onkur prestur noktaði at sam­starva við sínar [...] part­víst røk­ir upp­gáv­ur, sum ongin ann­ar røkir. Eg havi ongantíð skilt, hvussu al­ment settir prest­ar kundu part­víst frí­tak­ast frá al­­menna lógar- og reglu­verk­i­­num. Eg dugi ikki at síggja mun

aldri í einum holdi. Hetta er ógvuliga møtumikið tær tríggjar vikurnar, vanliga verður gingið til prest. Tískil spurdi eg kirkjuráðini, um eg kundi fáa loyvi til at broyta tað, og tað góðtóku tey. Tá broyttu [...] áðrenn Mikkjalsmessu. Ikki møguligt allastaðni ? Tá tað letur seg gera at lata børnini ganga til prest í longri tíð, er tað eisini tí, at her er landafast millum bygdirnar. Hetta hevði helst ikki verið

skipaði so fyri, at “...i 1024 fikk Norge trolig en riksomfattende kirkeorganisasjon med kirker og prester, en kristen rettsordning, en første ordning av kirkens økonomiske forhold og fremfor alt forbud mot

umframt bjóða avvarðandi stuðul í sorgargongdini. Palliatión krevur eitt tvørfakligt samstarv millum prest, sálarfrøðing, sjúkrahúsdeild og aðrar viðkomandi stovnar. Hóast palliatión er ein sergrein og ábyrgdarøki

okkum øll, sum mistu okkara kæru við Sjóborgini. Ærað verður minnið um manningina. Takk til Una Næs, prest, fyri minningarhaldið í kirkjuni yvir Hilbert her í Vestmanna. Takk til Jónfinn og Fríðgerð, fyri

Løg­ting eisini at gera tað sama! Tøkk til prestin og fólkafloksmannin Fyri mín part vil eg takka prest­inum Sonju Klein fyri,at hon í greinini »Størstur er kærleikin« staðfestir í skrivt, at vit framhaldandi

prestagørðunum. Undirvísingar- og Mentamálastýrið eigur húsini, sum Kirkjumálaráðið so aftur leigar til prest at búgva í, greiðir landsstýrismaðurin frá. Óli Holm sigur, at húsini kostaðu Undirvísingar- og M