so, at Nyrup kundi koma inn. Løtan, áðrenn hann fór inn í hølið, har hann skuldi halda fyrilestur, gekk við at heilsa uppá tey ymisku, sum buðu honum vælkomnum. Troðkanin var ófør, og einaferð var ein danskur
til VÍF og seks til H71, og móti endanum av dystinum fekk Hallur Danielsen hjá H71 reyða kortið. Tað gekk javnt á allan vegin ? VÍF var eitt vet frammanfyri, men megnaði ongantíð at sleppa heilt frá hoyvíkingum
Løgtingsnevndin skal eisini meta um: a)Hví danska stjórnin gekk ímóti einmæltari løgtingssamtykt um eina dómarakanning? b)Hvør hevur ábyrgdina av Føroyabólkinum og áheitanini til Fíggjareftirlitið? c)Hvør
Edmund Joensen byrjar við at rósa sær sjálvum, og hinum landsstýrismonnunum fyri, at tað búskaparliga gekk betri í 1997. - Men hyggja vit eftir orsøkunum til, at tann føroyski búskapurin er betri fyri í 1997
mynda besta liðð í felagnum, sum skal royna at fáa betri úrslit enn í kappingini í fjør, tá tað ikki gekk meiri passaligt. Sverri Jacobsen byrjar í nýggja venjarastarvinum 1. februar.
egna bygdamál. Og øll tey góðu og hollu ráð, eg fekk frá ommu, havi eg lagt mær væl í geyma. Tá ið eg gekk at lesa hjá ommu, minnist eg, at hon altíð segði K og H (sagt ká og há, men ongantíð segði hon ká
mynda besta liðð í felagnum, sum skal royna at fáa betri úrslit enn í kappingini í fjør, tá tað ikki gekk meiri passaligt. Sverri Jacobsen byrjar í nýggja venjarastarvinum 1. februar.
fyrstuni at vera stjórin, so gekk skjótt tann vegin, at tú eisini gjørdist vinur. Ein rættur vinur. Tú var ikki líka glaður, hvussu tað gekk hjá mær. Tú føldi við mær, tá tað gekk illa, sýndi kærleika, og [...] dámdi Krisjani væl at fáast við gæs. Eg minnist ein mánadag á Sosialinum, har meginparturin av degnum gekk við at tosa um ein túr hann hevði gjørt til Syrðadals á Streymoynni eftir gæsnum í vikiskiftinum. [...] fortelja um hendan túr?« Eg nevndi aftur gásatúrin týsdagin og mikudagin við. Øll vikan okkara millum gekk við at tosa um nátturuna í Suðurstreym og vit kundu havt hildið fram. Krisjan kundi verið stórur
at gerast ein almennur persónur, so var skilligt, at hann hevði skil fyri og fylgdi við í tí, sum gekk fyri seg, bæði í bygdini og í landinum, á sjógvi og landi. Hann fór ikki víðan, men tá LÍF spældi [...] spældi á heimavølli, fór hann altíð niðan á Brekku, har hann stóð á sunnara enda. Hesi seinnu árini gekk tað spakuliga. Hann plagdi at fara frá húsum í góðari tíð, og so tók hann brøttu brekkuna so spakuliga
óprofessionelt at fara í mótmælisgongu móti dønum á føroyskum. Ikki ein sál skilti, hvat tað var, sum gekk fyri seg. Tað, danir hava sæð, vóru nakrar hoppandi føroyingar uttan fyri eitt hotel í Tórshavn, sum