Harafturat kann spurnartekin setast við, um tað ikki er etiskt og moralskt skeivt, at loyvt er at skjóta fugl um summarið, tá hesin reiðrast og hevur ungar, sigur Kári P. Højgaard, løgtingsmaður, í fyrispurningi
gamlari føroyskari veiðimentan hevur sín líka um hesar leiðir, bæði ta tað ræður um at rógva út og veiða fugl. Hjá okkum heldur súlan bert til á Mykineshólmi, Píkarsdrangi og Flatidrangi sum liggja beint við [...] vanligar, uppá, hvussu súla skal gerast til. Tað vóru kortini ikki øll, sum hildu so nógv um henda fugl, tað vóru tey, sum tey ikki vóru von við at eta hann, eisini hevði súlan ein so raman royk, og tey [...] í ovnin í senn, tá steinurin er moyrur, so er súlan eisini etandi. Ikki vakurt sagt um henda góða fugl. Tey, ið slíkt søgdu komu frá øðrum støðum, har virðingin fyri súluni ikki var tann sami sum hjá teimum
latið seyðin ganga frítt í haganum, fingið reint vatn, nýtt áirnar til streym, velt, fiskað og veitt fugl í hópatali. Ja, eisini í dag eru okkara størstu vinnur beinleiðis tongdar at tínum tilfeingi. Vit
eftir at hann sá hann gevast heilt við at skjóta fugl, ið annars var hansara stórsta ungdómsítriv, eftir at hann einaferð hevði funnið ein særdan fugl. »Kærleiki til allar livandi skapningar er menniskjans
Vági. Einki møti vegna Hvítusunnustevnu á Tvøroyri. Eysturoyar Gongufelag Túrur verður gjørdur til Fugloyar 11.06 ella 13.06. Báturin siglir av Hvannasundi kl. 08.45. Tilmelding á telefon 295014, 507529
og harvið mistu fuglfirðingar ivaleyst FM møguleikan. Tað eru átta stig og verri málmunur fram til HB, og tað eru fýra stig og sami málmunur aftur til NSÍ. Tí er setningurin hjá fuglfirðingum fyrst
ikki vóru erlig. Ein dagin var tað ein, sum setti sær fyri at lumpa hann. Hann ætlaði sær at hava ein fugl í hondunum og spyrja: »Er hesin fuglurin livandi ella deyður?« Svaraði vísmaðurin: »Livandi«, so ætlaði
til ber kalla eina gás ein gásaflokk (hvussu var tað Benny Andersen so filosofisktlogiskt segði: “fuglene flyver i flok, når de er mange nok”). Hóast tær í mínum eygum líkjast allar, gæsnar, fara tær ongantíð
væl í torførum avbjóðingum á útivølli. Bæði Jógvan Martin Olsen og víkingarnir og Albert Ellefsen og fuglfirðingarnir hava alla orsøk at iðra seg um, at tað ikki eydnaðist at vinna meiri enn málleysar
neyst og íløt. Hetta heystið verður tað, sum menn fara at minnast aftur á, sum eitt vánaligt heyst til fugl. Tað viðraði illa, og hjá teimum flestu kom lítið burtur úr. Nógvir strævnir dagar við lítlum og ongum
