til. Niels Pauli tók nakað soleiðis til í taluni: “.........vit ynskja at nýta tær náðigávuir, sum Gud hevur givið okkum.........eru vit skyld frá Kristusi, megna vit einki...............vit ynskja, at [...] øgiliga meldrinum í stórbýnum, at møtast við sínum landsmonnum at syngja andaligar sangir, hoyra eitt Guds orð og hava andaligt samfelag: “Tá var eingin Kristnastova, men privatpersónar, í brøðrasamkomuni

Guttesen. Umframt hetta eru tvey tøkuløg við á fløg­uni: »Heystið« hjá Judy og Óla og sálmurin »Gud, tú ert Gud mín«. Tá Anna var klár við øllum løgunum, hon vildi hava við á útgávuna, fóru hon og fram­le

eiga at taka hann. Ikki í álitið á blokki ella olju ella langa skiftistíð ella Nato, men í áliti á Gud hin alt valdandi, skapara himins og jarðar. Í áliti á tann sama, sum sendi okkum fisk inn á grunnarnar [...] heilar megnaðu at siga okkum, at fiskur fór at koma. Tvørturímóti, alt var svart omaná svart, men tá Guds fólk um alt landið fór í bøn hendi undurið: Fiskur kom í yvirflóð, og samfelagið lyftist upp aftur

tá báturin kemur inn ímóti málinum, og tætt er ímillum teir fremstu; tá má eg hyggja vekk. Tað veit Gud, eg orki ikki at hyggja, altso. Ikki fyrr enn hann hevur skotið, tori eg at hyggja, sigur Levi, og [...] Annars haldi eg tað, at tá mann fer á sjógvin; ja, tað vísir seg, sum mann fær eitt nýtt lív...Tað veit Gud, tí veitst, av sjórámanum. Tað haldi eg bestemt. Mann mennist aftur, tá mann fær eitt sindur av sjógvi

verður lagdur á tað kreativa elementið, samstundis sum børnini merkja, at tey hava eina nærveru við Gud. Tá børnini so eru nakað eldri, ella kundi man sagt vorðin til ungdómar, eru tey við á ungdómsmøtunum [...] tilbiðjan. Tummas sigur at tey ynskja at Heilagi Andin skal fylla miðbýin, og harvið draga menniskjur til Gud. Ímillum lovsangin avleggja fólk persónligar vitnisburðar, og eisini biðja tey har á staðnum fyri løgtingi

Eg trúgvi, at nógv fólk kundu givið upp, mist vónina og trúnna. Men omma, hon hevði altíð trúnna á Gud við sær, og ivaðist onga løtu í, at hann var har og helt eina hond yvir sær og okkum øllum. Alt bleiv [...] geva okkum alt tað besta hon visti og átti, men væntaði sær ongantíð nakað aftur. Bara at hava lívið, Gud í hjartanum og okkum hjá sær var gáva nokk fyri hana. Ein góðveðursdag sum í dag, kann eg enn sita

bandið fram um øll onnur bond, sum eigur at binda okkum øll saman, allar ættir, tjóðir og tungumál, er Gud sjálvur, sum er faðir at okkum øllum, hin fyrsti og seinasti veruleikin. Hveitikornið Í Nýggja Testamenti [...] uppreisn sína páskamorgun, ið er hæddin í alheimssøguni, ið gongur frá skapanini til søgunnar enda, tá Guds ríki, ið er ávegis úr framtíðini, upprennur sjónligt í dýr og mæti. Hveitikornið, henda tætta og máttmikla

sól millum ævinleikan og okkum. Og trúgva eldkúlan minnir okkum støðugt á hvussu lítil vit eru í Guds skapannarverki. Oyndarfjørður hevur fingið sólina aftur, hesuferð dokumenterað við einum Nikon Coolpix [...] walking by the colour purple in a field and you don't notice it (From 'The Colour Purple')? ?Eg haldi Gud gerst rættuliga súrur og særdur, um gongur í eini blómuskrýddari ong og ikki varnast tað.? Leysliga

nýta teg í verki mín­um. Men eingin var har- Mariano gjørdist púra edrúur. Hann skilti, at tað var Gud, ið talaði. Mariano gjørdist ongantíð aftur hin sami, lívið broyttist 100%. Eins íðin og Mariano hevði [...] Amalonga. Tað vermdi hjarta mítt, tá eg í faldaranum las ørindi úr 2. Krýnikubók kap. 7 vers 14.- lyftið Guds til teirra, ið líta á Hann, einstaklingar, familjur og tjóð. Gævi vit føroyingar gjørdu sum hesi fátæku

verkfall hava verið í Føroyum. Grundað á omanfyristandandi er tað lítið høpi í at siga, at marknaðurin er Gud, um tað skal skiljast soleiðis, at ongin almenn króna skal í vinnuna. Eitt nú skotar og onglendingar [...] teir eru betri kappingarførir við tí stuðuli teir fáa úr EU og ensku stjórnini. Er marknaðurin tá Gud? Harra Heman Oskarsson! Marknaðurin fyri matvørur, har føroysk virkir kappast við eitt nú EU-veitarar