Føroyar øktist úr nærum ongum upp í nøkur og tríati tons, og um ikki sildin afur fór at svimja vestur í hav. Er hatta okkara stórorðaða løgmanni fyri at takka? Ella droymir løgmaður nakað tað sama sum konan

politikarar, hildið, at eitt ávíst arbeiðsloysi er trygd fyri búskaparligari menning. Tvørturímóti. Hav hetta í huganum, tá ið tú setir tín kross valdagin! Katrin Dahl Jakobsen, valevni Javnaðar- floksins

annarleiðis at fara avstað har norðuri frá, tær dámdi tað betur. Ongantíð aftur skalt tú stevna yvir um hav har frá, skipini eru ikki í somu vinnu sum tá tú sigldi við teimum. Alt her á jørð hevur tíð sína,

Føroyar øktist úr nærum ongum upp í nøkur og tríati tons, og um ikki sildin afur fór at svimja vestur í hav. Er hatta okkara stórorðaða løgmanni fyri at takka? Ella droymir løgmaður nakað tað sama sum konan

, sum eru tær ringastu inni á Sundi. ­ Sund liggur ikki inni á einum fjørði. Tað er at kalla opið hav fyri, sigur bátsmaðurin á Smyrli. Drelnes er nógv frægari Hinvegin heldur Erland Jacobsen, at Drelnes

hvar tú um heimin fer, eitt prýði fyri land og fólk títt ver, sýn spekt og semju, verj tey veikastu, hav hjartalag, sum móður tín við teg.

hann hevði nógvar keldur at oysa úr, bæði úr gomlu Skálavík og teimum mongu árunum á víddunum vestan hav. So nú er morgunmatartíð, vit fara inn og børnini aftaná. Tað ráddi um at skunda sær, men eg minnist

ni, so byggir hon á eina hugsjón, har tað verða føroyingar, sum fáa evsta vald yvir okkara land-, hav- og luftøki. Tað er als ikki ein spurningur um at kvetta vinarbond við danir, sum Rolf Guttesen so

Vit gera helst ein feil við at brúka so nógva tíð í álopsspælinum seinasta korterið. Vit hildu okkum hav trygga leiðslu, og tí gjørdu vit ikki so skjótt av, tá vit fóru í álop. Vit skuldu heldur havt hildið

kann tað verða manifest og møguligt at ávísa. Her síggja vit eitt fjall ? her ein skóg og her eitt hav við vøkrum sólsetri! ? Ikki so, men heldur ? her síggja vit gátuna fjallið ? skógin ? havið og sólsetrið