Saman við Sigurd Barret fara føroysku trøllini at seta lív í á Norðuratlantsbryggjuni í Keypmannahavn tann 3. oktober. Bæði Trøllapætur og omman hava fyrr verið á Flatlondum, og tað dámar teimum somikið
ynskti júst at tosa um týdningin av teimum stillu løtunum, har vit kunnu hugsavna okkum um okkara egna lív og okkara tilveru. Her mitt í ódnarveðrinum kundi kirkjufólkið síggja og hoyra náttúrukreftirnar leika
Annar dagur á G! er farin aftur um bak, tó at rættiligt lív og veitslulag enn setur sín dám á Syðrugøtu, nú klokkan er farin av fýra um morgunin. Hýrurin er sera góður og veðrið frálíkt, so ilt er at ríva
væl frá sínari framførslu. - Fólk blivu sera bilsin, og flentu tey nógv eftir okkum. Tað var gott lív í, og fingu vit nógv rós fyri okkara framførslu. - Aftaná komu nógv fólk at tosa við okkum fyri at
hvat á skránni. Trølla Pætur og villa Omma hansara fara at undirhalda børnunum, og tá plagar at verða lív í. Kendir lokalir tónleikarar fara at spæla live. Rógvi Jakobsen, sum er við á nýggju fløguni hjá Kulum
- Tað sjálvandi stórt, nú tá man ikki hevur gjørt annað enn at runnið eftir einum bólti alt sítt lív. Hetta er nakað heilt nýtt. Sjálvt um eg havi verið á øllum ungdómslandsliðunum, haldi eg ikki, at
noyddur til sjálvur at uppliva havið við tí góða og ringa fyri at kunna endurgeva náttúruna og tess lív í strikum. Tað er eingin loyna, at Tróndur Patursson vekir ans, har hann vitjar og virkar - bæði við
dugnaligur handverkari. Hann hevur sjálvur gjørt nógvar av umvælingunum í húsunum á Tvørabakka, men eitt lív uttan tónleik kann hann slettis ikki ímynda sær, sigur hann. Tróndur fór til Íslands. Hann var eitt [...] Kjartani Oskarssyni, sum er leiðari á pedagog deildini á Tónlistaskúlanum. Eg vaknaði tann dagin, lív var úti á gøtuni og eg sá at klokkan var fimm. Panikkur kom í meg, eg avgjørdi síðani í skundi at ringja
Hettar er ikki fyrstu ferð, at teir báðir spæla saman á Skarv, og hvørja ferð hava teir veruliga sett lív í Skarvin. Teir eru nú mest kendir fyri at spæla hvør sær. Uni í Go Go Blues, og Tróndur hevur spælt
teg, og tað sást eisini aftur á tí stóra skaranum, ið fylgdi tær á tíni seinastu ferð. Hóast títt lív ikki skuldi vera so langt, so setti tú tíni djúpu spor í heimin, og tú hevur merkt okkum øll, ið á