fyri at fáa fjøldina í gongd. B.O.W., sum forsangarin kallast, fekk lurtaraskaran til at veittra, rópa og hoppa í takt, og kontaktin var sera góð millum bólk og fólk. Tá teir komu inn at spæla eykalagið
tað hevur kanska verið ein lítlan hálvan tíma. Eg sá, hvar vit vóru, kendi alt aftur og royndi at rópa eftir hjálp. Eg sá hvørki bil ella nakran annan, men eg havi síðani fingið at vita, at ein av dreingjunum
fyri meg og fyri teg. Tað er menniskjunar bjarging úr vónloysi, deyða og synd. Páskaboðskapurin vil rópa til tín, sum kennir vónloysi, og sum stúrir, at hann, sum vann sigur á Golgata, vil taka hond um tað
dystin bert kundi hyggja, tóktist glaðari enn nakar, nú alt var liðugt. Hóast áskoðararnir royndu at rópa leikararnar til at verða á vøllinum, so fóru teir skjótt inn í skiftirúmið, men tolin trívst verður
hinum persónunum, ið ganga undan í herferðini. Ein flokkur, sum ikki hevur annað á skránni enn at rópa eftir ábyrgd fyri egnum landi ? nakað sum vit onnur halda okkum inna í verki hvønn dag ? ein tílíkur
tíðina, sjálvsagt. Ein bólkur úr Australia hitaði upp, sum tað verður rópt. Hetta var tó einki at rópa hurrá fyri. Vánalig ljóðgóðska. Sera vánalig! Hvør bólkurin var, var ringt at finna út av. Ikki eitt
Føroyum, og umvent fyri útlendingar. Men her er eitt men. Astrup Hansen, ið nýtir so nógva orku upp á at rópa hart um broyting av landsbankalógini, tí hendan kemur at trýsta hann í harðari kapping um almennan
?Vánaligt gjaldføri, sum skapar forðingar, men sum verður loyst við sponsoratum ? ella skulu vit rópa tað eitt slag av eginpeningi? ?Miseydnað marknaðarføring, sum verður betrað av at rætta teir feilir
– Eg vil altíð hava, at fólk skulu kunna spegla sær í tekstunum og kunna rópa og dansa til teir. Soleiðis sigur Jóhanna Norðberg Niclasen um sína nýggju EP, sum hon gav út hin 10. januar. EP’in kallast
ánna at veiða síl, at hann sær fólk daga á røðini. Tað næsta, sum hendir, er, at hann hoyrir hetta rópa okkurt, og so við og við eydnast honum at hoyra, at hetta, sum rópt verður, er: ?Hvat dámar tær orðið [...] vit bæði maðurin seint eitt summarkvøld, í augusti mánaða var tað, og spákaðu niðri Á Bakkanum tey rópa, á Viðareiði. Kvøldið var silvitniskvøld, mjúkasta skýming um landið og áin slóg doyvandi ljóð út [...] Yrkingar Christians eru prunkleysar, hann nýtir ikki orð, sum eru so stórsligin, at tey standa hálvtóm og rópa í verkinum. Hansara leitan eftir einfeldini ger, at tað, sum finnur náði fyri strongu sjálvsmeting