Eftir teimum gomlu reglunum blivu nevndarlimirnir samsýntir eftir umsetninginum hjá feløgunum. Tað bar í sær, at formanssamsýningin lá millum 100.000 og 400.000 krónur, samsýningin hjá næstformanninum lá
um svimjihøll framvegis liggur í tí óvissa, hóast øll sýntu góðan vilja. Í skjótt farna valskeiði bar tað ikki til at byggja svimjihyl, tí bryggjukanturin skuldi útbyggjast og kommunan skuldi gera seg
skuldi eftir ætlan fevna um átta bólkar ? fýra hjá gentum og dreingjum ? men í einum dreingjabólki bar ikki til at tekna nakað lið til kappingina. Sum heild tykist eisini nakað tunnligt við liðum í dre
kommunalir politikarar vóru at síggja í fimleikahøllini mánakvøldið, og Kári Højgaard, býráðslimur, bar eisini fram eina hjartaliga heilsan til felagið. Tá ið røður og annað var av, var drekkamunnur, og
sum vit kenna hana í dag. Teir heittu á rossafólkið um at vera við til fyrstu skrúðgonguna, og væl bar til. Hópin av ríðifólki møtti upp á hestabaki, og vóru allir í hvítari skjúrtu og svørtum slipsi. Eisini
mistøk, og tað gav serliga mótstøðuspælarunum lætt spæl, tá tær fóru í álop. Laka føroyska avrikið bar við sær, at spenningurin var mest sum horvin í hálvleikinum. Tá var Bulgaria á odda 20-11, og s [...] ongantíð av løttum, hóast tryggu leiðsluna, men dýktu á allatíðina. Verjuspælið var væl skipað, og tað bar við sær heili skjótálop, sum Føroyar gagnnýttu til fulnar. Malta fekk bara eitt mál í seinna hálvleiki
lítið um hetta orðaskiftið: - Blástur og brim (heldur skvatl) hava staðið um tær umsetingar, ið Victor bar fram fyri almenningin, men atsóknirnar hava verið veikar sum aldur í støðuhyli. - Kanska vóru atfi
Landsbókasavnið, at tað voldi trupulleikar, sum brúkarar sóu sum blonk øki á síðunum, har tað ikki bar til at lesa, og at leitiskipaninin ikki alla tíðina virkaði, sum hon skuldi. Erling Kjærbo á Lands
vitjandi á jólasøluni í ár, og tað var allatíðina nógv fólk og vitjaði. - Tað var allatíðina fólk, so tað bar ikki til at taka sær av løttum. Leygarkvøldið, tá ið stevnan stongdi klokkan átta, stilnaði tó nakað
Teymarnir halda ikki Inntil fyri tveimum árum síðani var ein bíðiskúrur á havnalagnum í Nólsoy, har tað bar til hjá fólki at kroka fyri vindi og regni, men tá kunningarstova varð sett á stovn har úti, skemdi
