prestastarv. Vit spurdu Hans Jacob Joensen, bisp, um fráfarandi hvalbiarprestur verður verri fyri til ta tíð, tí komið er fram, at hann, í summum førum, tekur undir við mest víðgongda vonginum í fólkakirkjuni

flokkunum. Hetta mark var fast inntil 1993. Tá tók Marita Petersen, táverandi landsstýrismaður í skúlamálum ta vanlukkuligu avgerð at seta eina uppbloyting inn í lógina, so lógin skuldi gerast meira ?liðilig?,

søguligan møguleika til at gerast fíggjarliga óheftir av danska ríkisstuðulinum. Hann gevur lesaranum ta fatan, at møguleikin er søguligur og avmarkaður til tíðina her og nú. Men lat okkum hyggja eitt sindur

borðið, og tað var 2%. Tað er hol í høvdið at siga, at fólk eta fyri 48% av lønini. Annars havi eg bert ta viðmerking til nevndina í Starvsmannafelagnum, at tað er óseriøst at brúka ókvamsorð móti undirritaða

vinningsbýtið og um framleiðsluvirksemið. Hetta verður gjørt við serligum tiltøkum, fyri at avmarka ta arbeiðstíð, íð fer til feilframleislu. Endamálið við at seta í verk góðskubetringar er ikki bara at

síðani 1969, tá teir í næstsíðsta umfarinum vunnu 4?3 á HB, eftir at støðan hevði verið 4?0 (tað var ta ferðina, at Niels Juul Arge, sáli, helt fyri, at hóast tað bara vóru fimm minuttir eftir at spæla,

skerini. Nú er Karsten Hansen frammi við, at rentustuðulin skal lækka uppaftur meira, tí hann hevur ikki ta ávirkan, sum hann eftir ætlan skuldi. Men áðrenn slíkar broytingar verða gjørdar, so eiga vit at fara

er rætta plássið hjá teimum at brúka, so er tað spell, um vit ikki hava møguleika at hýsa teimum til ta tíð. -Eg havi skilt, at tað er ikki so stórur tørvur á havnaøki í sjálvum leitingarskeiðnum, og sum

hendi, tí síðani summarsteðgin hava mótstøðumálini verið blokerað. Um tað hevði borið til at tikið ta blokaduna burtur í annaðkvøld, so hevði nógv verið vunnið.

seta í royndini at jarðleggja freistingarnar, meira freistandi verða tær. Høvdu onnur ikki víst okkum ta meinsku fruktina, høvdu vit vanliga als ikki varnast, hvussu lokkandi hon er. Og er fruktin ikki bara