slett ikki síggja hann, hugleiðir Oggi Lamhauge. Eisini hevur hann varnast, at børnini ofta dáma best ta listina, sum nógv vaksin illa fáa rúmað. - Abstrakta listin fer beint inn hjá børnunum. Tey elska litirnir

mangan havt truplari dystir enn hesaferð. Uppgávurnar vóru ofta avmarkaðar til langskot og innlegg, og ta einu ferðina kom hann heilt skeivt út til eitt av innleggunum. Í aðrar mátar hevði hann tamarhald á

fráboðan um, at teir vilja ikki vera við. - Gera politikararnir tað, kunnu suðuroyingar fyrihalda seg til ta nýggju støðuna og sleppa víðari haðani frá. Men tað gera teir ikki og sostatt halda teir suðuroyingar

Born av at skjóta 9 skot við 6 punds kanónunum, meðan gudstænastan var. Nú áttu havnarfólk eisini nógv ta størstu kirkjuna í Føroyum. Hon var 23 metrar long og 9 metrar breið, máld innan. Kirkjan var í 1865

helt okkum á floti. Hvar vóru Føroyar, um vit stóðu einsamøll í hesum meldrinum? Tí skilir man eisini ta vaksandi undirtøku millum føroyingar í dag fyri framhaldandi at vera saman í ríkinum, tí saman eru

náttarlívið, og eg iðri meg ikki um nakað ballingarkvøld í dag. Og soleiðis vildi eg hava tað. Eg upplivdi ta síðuna av lívinum. Hóast eg onkutíð kom heim klokkan fimm um morgunin, so var lag á manni at fara til

hinvegin altíð endað í drekkaríi. Fyrstu ferð hann var í Føroyum var tað saman við 39 ára gomlu konuni. Ta ferðina vóru tey her og ferðaðust. Hvørgan teirra mintist tó, hvussu leingi tey vóru her, men tey søgdu

lim, og at privatu íleggjararnir sjálvir gera av, hvør er teirra umboð. Fólkaflokkurin góðtekur ikki ta viðferð, sum Atlantsflog og privatu íleggjararnir hava fingið frá landsstýrismanninum farnu vikurnar

- Tá brislingur stendur á Skálafjørðinum, eins og hann hevur gjørt í vetur, er ikki talan um bara ta einu torvuna, men um fleiri torvur, sigur hann. Vit hittu Jóan Jakku og tveir av synum hansara, Hilmar

ráðnum, eydnaðist hetta ikki. So selektivur og í heildarmyndini rangvørgur var tíðindaflutningurin ta einu tíðina, at mong vóru farin at halda, at maðurin ikki tók sær til annað, enn at sita á ølstovum