hjá EB/Streymi var í kvøld liðformaður: -Vit løgdu bragdliga fyri og vunnu týdningarmikla málið, sum bar sigurin við sær. Tað eru vit serliga fegnir um í kvøld, tí fleiri av teimum, sum higartil hava verið

sendur undir brúsuna. Tá vóru heimamenninir vornir moyrir. Lítil luft og væl upplagdir mótstøðumenn bar við sær, at nógv varð oyst omanyvir dómaran, og harvið sektaði GÍ seg eyka undan síðstu og torføru

Soleiðis var tað hesa ferð. B36 var einasta felagið, sum í hesum umfarinum fekk fulla úrtøku, og tað bar við sær, at meistararnir lupu bukk upp um bæði HB og NSÍ og nú eru á triðja plássi og rættuliga við

vignaðist tað ikki væl í fyrstu tøkunum. Fortuna úr Vestmanna royndi at fara aftaná Sundabátinum. Tað bar ikki til, men Fortuna var fitta løtu næstfremst. Í endaspurtinum hevði Hvessingur av álvara funnið

og teir lógu skerflatir í bátinum. Tað gekk so ein løta, og so komu teir uppaftur at standa og tá bar til . Við rópum og sangi varð Sundabáturin drigin upp og borin upp um høvd, og har skortaðu ikki hendur

serlig, og eg vil siga, at ta_ minti ikki sørt um lottarí. Ta_ ráddi um at rí_a so leingi, sum ta_ bar til, á aldukambinum. Vandin lúrdi alla tí_ina fyri, at báturin skuldi so at siga standa fastur í a

landsins elstu. Hann var liðugur í 1926, men koyrandi var ikki um brúnna fyrr enn tvey ár seinni. So bar til hjá velbastaðmonnum og kirkjubøingum at koyra mjólkina til Havnar í rossavogni, til bilurin hjá [...] á hálsinum. Og hóast vøllurin ikki stóð altjóða mát og ikki sást so væl allastaðni fyri túgvum, so bar væl til, um ein dugdi at snúgva sær. Onkran dystin spældu teir móti fremmandum liðum. Ein spældu teir

teir fleiri ferðir verið í Lemvig, har teir hava verið stak væl nøgdir við umstøðurnar, men hesa ferð bar teimum ikki til at koma hagar, tí har var fult teknað. Tað hevði verið upplagt, at NSÍ og GÍ spældu

sínari fyrstu útgávuni. Á útgávuni vóru sangir sum »Torvatrøllið (Tit ræðast meg øll)«, »Barnið (Tú bar mær ta sól)«, »Ivast« og »Flúgvi eg til tín«. Onnur útgávan hjá JoKa kom í 1992, og tá løgdust sangir

annað var. Teir vildu ikki slaka, um brekkan mangan møtti, men gleddust so um verkið, tá bøur ávøkst bar