elskaði tað, at hava alla familjuna samlaða um teg. Orð tykjast so fátøk, tá eg nú skal festa nøkur minningarorð um teg á blað, tí eg haldi ikki orð finnast, sum kunnu lýsa, hvør tú vart. Hetta vita vit øll

Tað er svárt at sita her við telduskíggjan og skriva minningarorð um teg abbin. Eg hevði væntað, at tú fór at verða her ímillum okkum í nøkur ár afturat, men soleiðis vildi Várharra tað ikki! Eg skilji

Jacob­sen og Armgardt 2 rd.” Tað kann sigast nakað um son teirra Hans Marius. Tingakrossur skrivar minning­ar­orð um hann, tá ið hann doyði í 1944: H. M. Jacobsen fyrrverandi lær­ari, doyði týsdagin 19. september

Orð eru fátøk, tá nøkur orð skulu skrivast um Finnbjørn Hansen, sum andaðist so brádliga einans 54 ára gamal. Eg havi alt mítt lív kent Finnbjørn og var hann húsfólk heima hjá okkum allan mín barndóm.

Tá eg setti meg niður at skriva nøkur minn­ingar­orð um mín góða vin Brynjolv Nicolajsen, so fara tankar mínir at sveima, og eg spyrji meg sjálv­an, hvar tíðin er farin. Brynjolv var sonur Gunn­hild og

So fór mín góði vinur Olv­heðin í Harrans hendur. Nú fekk hann frið frá síni sjúku, sum tyngdi hann í nógv ár. Olvheðin var heilt ung­ur, tá hann gav sítt lív til Jesus. Eg og Olvheðin ar­beiddu 4 ár

Elskaða mamma, ringt er at skilja at tú ikki ert ímillum okkum meira. Tað hevði eg ikki væntað leygarmorgun, tá Eli ringdi og segði, at tú ikki hevði tað so gott, og at tú skuldi á hospitalið. Eg hevð

Nú Juli mánaði er komin og summari av álvara tekur við, leita tankar okkara aftur til summarið 2011. Á sama hátt sum nú, gleddu vit okkum um hesa dei­ligu tíð sum stóð fyri framm­an. Fyrireikingarnar

Kristian hjá Kalle, sum vit kallaðu hann, er ikki millum okkum longur. Tað kom sum ein skelkur, sjálvt um eg visti, at hann var álvarsliga sjúk­ur. Vit vuksu upp saman sum grannar. Kristian, tann lívs

Osvald var føddur í Sumba í 1923, har hann eisini vaks upp. Sum heilt ungur fór hann til Tvøroyrar at ganga í prelimenerskúla og kom til frelsandi trúgv á Harran Jesus har í 1940, 17 ára gamal. Tað um