verki. - Tí er hendan løtan veruliga søgulig, tí nú - endiliga - er hendan nøtin knekkað. Vit eru farin frá skrivaraborðunum til stóru kránarnar, frá tekningunum til stóru formarnar. Nú verður bygt, og
sungið, biðið og hildið eina andakt fyri teimum. Hava tey frætt um fólk ið eru innløgd, eru tey farin á vitjan fyri at gleða tey og geva teimum eitt gott orð. Hesi menniskju eru bæði innan teirra
samstarvið hevur virkað. Ella rættari, ikki virkað. Hetta merkir sjálvandi, at Tjóðveldi sum flokkur er farin úr samstarvinum, sum í veruleikanum ongantíð hevur virkað fyri onnur enn borgarstjóran sjálvan. “
her á fold – (tjaldbúðin) “dustið er fari aftur í moldina og verður sum tað var áður, men Andin er farin til Gud, sum gav hann.”(Prædikarin: 12,7) Við hesum orðum vilja vit æra og minnast okkara kæra vin
ein lóg verður sett í gildi, sum bindir tey ognarleysu at gørðunum kring landið. Tá vóru tey fátæku farin at flyta til Havnar at leita eftir lønararbeiði sum bønarmenn, tænastufólk, útróðrarmenn og hosubindarar
einki var at siga til, at vertirnir komu framum og eisini høvdu leiðsluna, tá fyrstu trý korter vóru farin. Hóast yvirvágin dovnaði eitt sindur í seinni helvt av fyrra hálvleiki, tá TB eisini tók seg alsamt
løtuna. Vit vóru ov stirvnar og læstar, og vit dugdu ov illa at takla hesa støðuna. Tá hálvur tími var farin, royndu vit at rætta upp á tingini, og tá Jón Pauli Olsen, venjarin, og vit í steðginum høvdu tosað
men 900.000 krónur og tað merkir samstundis eina lægri húsaleigu. Hann sigur, at nú Bústaðir eru farin undir at byggja íbúðir, eru tey byrjað við smáum verkætlanum fyri at finna tann rætta formin. - Í
Tvær ferðir í summar er Annika Olsen farin í løgtingið eftir fleiri pengum til Almannaverkið. Fyrruferð var í mai, tá landsstýriskvinnan bað um góðar fýra milliónir krónur, ið skuldu brúkast til at taka
okkara fólkaskúlaklassa til okkara allarbesta lærara nakrantíð, Svenning Tausen, sála, sum júst er farin frá okkum. So ólogiskt og syrgiligt tað kennist. Hann sá so strangur út, áðrenn vit kendu hann, men
