umfarinum at prenta dagbókina fyri 1898 í trimum pørtum av Miðvikuni, og myndatilfarið er fyri ein part úr skjalasavninum hjá Petur Alberg sjálvum. Hvør var Petur Alberg? Petur Alberg er fyrst og fremst

minningarorð, skrivað av S.P. Zachariassen í 1952 um Svend, son ommu Lüt. Hesi lýsa hampiliga væl part av hesi ættini. Fyrst verður víst á, hvussu ringur “heystardagurin” var hjá Svend. Tað skilst, at [...] Nýggjaberg, við einum av teimum italiensku trolarunum, sum veiddu í Barentshavinum, og sum fyri ein stóran part vóru mannaðir av føroyingum. Her var hann í níggju mánaðir. Fer niður á kokkaskúla Eina ferð Albert

Djóna, tit, eru ættað øll vit, ið her sita í dag saman í veitslulag. Søgan, skrivað har varð. Øll sín part eiga har, øllum okkum er vorðin so kær. ___________________ Fyrsta telefonin var í Geil Tað var í

herinum, sum stríddist móti Týsklandi. Eitt kríggj, sum førdi til at Danmark tapti og misti stóran part av landinum. Tað finnast áhugaverd brøv frá Olivari, har hann greiðir frá, hvussu eitt kríggj gekk [...] Anna (1854-1939), gift við Jacob Jacobsen (1853-1932), ættaður av Eystara Húsagarði. Tey búðu stóran part av ævini á Tvøroyri, har hann var lærari. Tey fluttu aftur til Havnar. Eru umrødd í Hendur ið Sleptu [...] 1905. Frá teimum er nógv ætt, eisini í Klaksvík. C. Jacob (1859-1942). Var ógiftur. Arbeiddi stóran part av lívinum hjá T.F. Thomsen á Tvøroyri, men kom aftur til Havnar síni seinnu ár. Er umrøddur í Hendur

feløgunum at útvega nóg nógvar tímar, og hjá nýggjum feløgum er stríggið yvirhøvur at sleppa upp í part. Óhugsandi er ikki, at tann dagførdi vøllurin í Eysturbýnum eisini kann lætta eitt sindur um tað stóra

flyta seg fram á leið. Tað hjálpir onki, at Mette Frederiksen tosar um ”jævnbyrdighed og ligestillede parter i fællesskabet” og ”modernisering af Rigsfællesskabet”, men tá tað kemur til veruleika, ja so er

bygdini, sum kommunan hevur fingið gjørt til endamálið. Tað at dagrøktararnir kunnu vera so stóran part av vikuni í spælistovuni, lættir eisini nógv um hjá teimum við, at tær ikki eru so nógv í teirra egna

dagstovnarnir ongantíð fult mannaðir restina av árinum, og so noyðast børnini at líða undir hesum stóran part av árinum, sigur Bogi Simonsen og vísir á, at í summarfrítíðini verður ein stovnur á hvørjum øki opin:

sum liggur í dagstovnaøkinum. Óivað hava starvsfólkini sítt at bera fram. Tað má eisini sleppa upp í part í samlaðu metingunum , tá tikið verður samanum í samstarvi millum avvarðandi partar. Jógvan Arge,

samstarvi við allar partar á økinum. Børn skulu hava best hugsandi umstøður, har sum tey eru ein stóran part av gerandisdegnum. Og tað er á dagstovni. Helena Dam á Neystabø, valevni Javnaðarfloksins