ikki rættiliga finna fótafestið aftur. Eitt tílíkt saknað menniskja ert tú. Tú vilt altíð fylla mítt hjarta við tínari veran. Tú ert mín fyrimynd, mín sálarvinur og mín gleði. Hvussu ofta hava vit ikki havt [...] tær. Hvar eg enn hyggi, vil okkurt minna meg um teg. Tú hevur sett tíni fingramerki so djúpt í mítt hjarta, at eg vil føla tað og virða tað til allar tíðir. So nógvar ríkar løtur havi eg havt saman við tær [...] Statt ei við mína grøv og grát. Har eri eg ei – eg doyði ei. Títt ljós vil altíð brenna í mínum hjarta. Takk fyri alt, mín kæra, deiliga omma. ---------- Annita
rundanum U-21, sum nú má reisa seg. Góð byrjan Tað byrjaði væl. Føroysku áskoðararnir sungu av fullum hjarta við til bæði tjóðsangin og kendar fótbóltssangir. »Runt um allar fótbóltsvøllir buka vit tær stóru
Djóraverndarfelagið hevur í nógv harrans ár verið rikið av fólki ið hava eitt stórt hjarta og vilja okkara djórum væl. Tá eg var barn, vóru eldri konur sum tóku sær av hesum. Høvdu kettir og hundar inni
eru í villareiði um rasistisku niðringina, sum verður endurtikin ferð aftaná ferð, og tey ynska av hjarta, at RESPECT-herferðin hjá UEFA eisini verður tikin í álvara í FSF, sum er eitt UEFA-limaland. Foreldrini
Tað er niðurstøðan í einari kanning, sum Gallup hevur gjørt fyri felagsskapirnar hjá donskum hjarta-, lungna og krabbameinssjúklingum. Har siga 72 prosent av teimum spurdu, at fólk, sum arbeiða við børnum
Gøthe Joensen, Klaksvík 60 ár. Dagurin verður hildin í heiminum, Víkavegur 15 frá kl 16-21. Øll eru hjartaliga vælkomin. Diamantbrúdleyp Tórsdagin 3. nov. hava Hansina og Bjarni Samuelsen, Tvøroyri, dia
annan heimsbardaga fyri okkum. Men byggilistin og onnur list í stalintíðini frøa ikki beinleiðis hjarta ella sál ella eygu. Men tey siga, at standmyndir prýða. Tey, sum halda røður, tá tær verða avdúkaðar
búkinum. Ikki føla hitin, tá hann fer, líka niður í lítlutá, og upp, út í uttasta hárið. Ikki føla at hjarta leypur eitt slag um, tá eyguni møtast. Men Framsókn og eg vilja tað øðrvísi. Framsókn er ein frælslyntur
sínamillum viðmerkingum og hissini viðmerking frá fundarfólki, sum ivaleyst høvdu mangt áhugavert upp á hjarta, men vórðu tept av tíðarneyð. So var tann ásetti lítli tímin farin, síðani tann í áravís afturvendandi
tóku ábyrgd fyri øðrum enn sínum egnu. Ikki varð givið, tí man hevði til yvurs, men heldur av heitum hjarta. Hesi fólkini, har nøkur framvegis eru á lívi og kunnu siga frá, høvdu annað og meiri í huga enn
