verið eftir inntøkum, sum tey hava droymt at fingið frá lýsingum og spæli. Slíkar inntøkur eru svikaligar, og tí kann ein public service stovnur sum Kringvarpið ikki dúva sítt virksemi á slíkar
við Sosialin, tí at Sosialurin hevur skrivað um ein dóm, hann júst hevur fingið fyri skattasvik, tá grevur hann seg so djúpt niður, at hann átti at lagt tingsessin frá sær beinanvegin. Slíkt
samgonguni og borgarstjóranum. Og tann einasti persónurin í býráðnum hesaferð, sum hevur svikið síni egnu og stillar upp fyri annan flokk – hevur sum fremsta mál at halda trivnaðarkósina
skuldi seljast. Men tað var ikki gjørt, hetta lyftið til partaeigararnar hevur landsstýrið svikið. Flokkurin hjá Edmundi Joensen ræður fyri borgum í Tinganesi, hann umsitur eisini
um lyndi hansara og vilja. Hann var spaklyntur og eyðmjúkur av hjarta. Hann gjørdi ikki synd, og svik var ikki funnið í munni hans. Hann hjálpti øllum, sum heittu á hann, og hann lærdi okkum, at alt tað
evropeiskari sangkapping í Kyiv. Skjótt stinga trupulleikar seg upp og tað fer at snúgva seg um politikk, svik og rumbul fjølmiðlunum. 60 leikarar og 30 tónleikarar vera á pallinum í leikinum, sum hevur Hans Paula
hómast ein ivasom sál, sum setir orð á sínar innastu kenslur um stórar spurningar so sum kærleika, svik, trúgv ella ynski um at trúgva. Aðrar bera meir dám av gerandistonkum um at drekka seg fullan, hyggja
hómast ein ivasom sál, sum setir orð á sínar innastu kenslur um stórar spurningar so sum kærleika, svik, trúgv ella ynski um at trúgva. Aðrar bera meir dám av gerandistonkum um at drekka seg fullan, hyggja
avgerandi atkvøðu doyr í illgrunasamari ferðsluvanlukku, og kanningararbeiðið avdúkar gamlar syndir, svik, grind og politisk lokabrøgd. »Seytjandi maðurin« er fjórða krimisøgan í røðini um bindiklubban úr
Soleiðis skrivar forlagið Sprotin um bókina »Svik«, eftir Jan Lamhauge, sum forlagið gevur út mikudagin. Forlagið vísir á, at hin 21. september 2017 bleiv Betri Banki meldaður til fútan undir illgruna
