tørres af, sorg og nød da flyr Underbare glædesang, evig morgengryr Hold din klædning ren og hvid, ud i Jesu blod Og engang vi skal jo ditt, bort om tidens flod Hør da på basunens lyd, har du alting klar Lyt

og ikki aftur opnast her tí kaldi deyðin komin er? Kom, vinur, kom, kom vinur, kom og kasta teg í Jesu favn, tí bara trúgv á krossins verk teg føra skal í himmalhavn! Ein annar var Óli Joensen, eisini

tónar móti mær. Lat akker falla! Eg náddi havn - farvæl, tú brúsandi bylgja! Eg trygt meg leggi í Jesu favn hans, sum mær her vildi fylgja. Og kendar røddir meg blíðar kalla, sum akker míni so stilt nú

men minningarhald okkara kunnu ikki geva okkum okkara deyðu aftur. Nei! Men tá ið vit minnast tey í Jesu Kristi navni, so minnast vit saman við Gudi. Og tá deyðin tekur okkum, so minnist Gud framvegis.

Ólavur á Váli var nógv at hoyra við sangum sum »Mær er sagt um ein stað«, »Flytifuglar«, »Eg sá í Jesu andlit«, »Møtast og skiljast«, »Lívið« og »Gangi eg um heiðar«. Sunnukvøldið verður konsert, har Ólavur

av øðrum parti av Messias, men at Händel eisini vil vísa, at Gud endaliga hevur víst sína megi við Jesu uppreisn frá deyðum. - Oratoriið hjá Händel er hjá mongum kring allan heim fastur táttur av fyrireikingini

tilgongdin til søguna. Pætur lænir okkum eyguni at síggja tær hjartanemandi og skakandi hendingarnar í Jesu lívi. Hann er útvaldur til at siga frá, so at útsøgnirnar hjá Jesusi kunnu koma so tætt orðaljóðinum

Klaksvíkar hornorkestur yvir við “Reyðu bók” haðani try spældu “Aurelia, All in the april evening, cor Jesu, All through the night og Eventide”. Ein frálíka hugnalig løta, har eisini varð boðið kaffi og køkur

Paulus sigur í Gal 6,14: Men tað veri langt frá mær at rósa mær av øðrum enn av krossi várs harra Jesu Krists; tí at fyri hansara skuld er heimurin krossfestur fyri mær og eg fyri heiminum. Eftir at Martin

Óndskapur tað navn má skýggja, lygn og hatur flýggja má. Jesu navn vil rættferð síggja, tað Guds ríki bygt er á. Í tí myrku nátt áminnir sum ein viti Jesu navn, og hvør hjálparleysur finnur inn í tryggu himmalhavn [...] himmalhavn. Og tá sólin meir ei skínur, lýsir Jesu navn á nátt, og hin frelsti flokkur trínur fyri Gud og syngur hátt. Næstu ferð Malmberg er á veg niður í dýpið eins og hinir av mann­ing­ini, har teir flestu