rk ikki strekkir til? Eg eri sannførdur um, at eingin av loysingarmonnunum hevur hug at ofra sína egnu vælveru og sítt egna livistøði, tá vit ein dag kanska veruliga koma fram at koma fram at hesi góðu

fyrimunir í snartalvi móti okkum; tildømis at taka annan av sínum rókum av borðinum og skarva sína egnu tilmáldu tíð niður í ein minutt áðrenn dystur byrjaði - og so kortini hølva okkum av! At síggja v

barnagenta. Stokkarnir vóru altíð frammi, og tað var ikki smávegis, ið hon gjøgnum árini, umframt til síni egnu børn, bant til børnini hjá systkjum, systkinabørnum, svigarindum, svágrum og øðrum. ? ? ? Lagdir eru

í sjálvum haldinum. Tí vóru tað tey nærmastu hjá manningini sum bóru fram minningarorðini um síni egnu. Treyðugt so, tað eru ikki øll, sum halda seg til, og teirra vegna segði prestur nøkur orð. Annars

at bróta upp um armar og fara til verka, kanst tú seta teg upp afturá, njóta lívið, nøra um tínar egnu ognir. Samfelagið tørvar tær ikki at hugsa um. Tað mugu hini um. Tú vísir ábyrgd. Hini eru ábyrgdarleys

Múrinum, at bráðfeingisverjan ikki fer at halda, um ein stormur kom. ? Tað má standa fyri hansara egnu rokning. Sjálvandi hava vit tikið hædd fyri veðri og vindi. Slík úttalilsi frá honum skapa bara mistrúgv

ini, sum er ein donsk fólkatingslóg, men nú vit hava yvirtikið umsitingina, skulu vit gera okkara egnu lóg. Latið okkum vísa tað virðing fyri børnunum, og fyri okkum sjálvum, at vit í lógarteksti ikki

yvir tað heimskenda operahúsið var sera vakurt. Tað var løgið at síggja hetta kenda hús við sínum egnu eygum. Sum heild gjørdu vit ikki nógv burturur at vitja støð í Sydney, tí vit kendu okkum troytt av

hopla sunnudagin. Álopsveteranurin, sum er nærlagdur og íðin undir venjing, gav frammanfyri sínum egnu greiðar ábendingar um, at hann ætlar sær at vera við í stríðnum um tey bæði álopsplássini. Vágaliðið

Í skjótt fýra ár hava vit nú havt ta vanlagnu, at vit hava havt ein løgmann, sum summir av hansara egnu partamonnum siga er óútrokligur og tí kann finna upp á hvat sum helst. Javnaðarflokkurin vildi ikki [...] tað kann sigast, at tað mundi vera lagnunnar speisemi sum gjørdi, at sami løgmaður, sum av sínum egnu var sagdur at vera óútrokniligur, fyri stuttum kendi seg so fast traðkaðan á tærnar í sínum egna valfelag