árlig veiting kemur úr Danmark, so ber ikki til at kvetta á stokkinum og broyta hesi viðurskifti frá degi til dags. Ein skiftistíð má til og ein skiftisloysn, har føroyski búskapurin - tann almenni og privati

Brimbardur. Brimbardi gluggin starir út í grøna hagan. Sjálvt lítil ting og stór ting, kunnu hóska einum degi sum hesum. Ennir bíða inntil ljóðskan fer sína ferð út í tað gula landslagið. Hitt hvíta er ikki komið [...] fyri tøgnini aftaná. Ímyndandi kenslur tínar skríggja. Eins og vilja tær rópa til tín, at táið móti degi líður, skal sorgarinnar dapra andlit spegla sær í óttanum. Hann sum av eiti er gudgivin hjá summum

bjóða Føroya fólki í hesi løtu, har toskurin svíkur, virki lata aftur, og arbeiðsloysið veksur dag frá degi? Allur heimurin, allar fyritøkur sum royna at knógva undir hesum fíggjarliga óløgi, skríggja eftir

Eftir hansara tykki er málpolitikkur ikki til í fjølmiðlunum, og kemur hetta til sjóndar á hvørjum degi. »Setið málkøn í starv« Jóannes Skaale lurtar sum flestu føroyingar eftir Útvarpinum fleiri tímar

Eftir hansara tykki er málpolitikkur ikki til í fjølmiðlunum, og kemur hetta til sjóndar á hvørjum degi. »Setið málkøn í starv« Jóannes Skaale lurtar sum flestu føroyingar eftir Útvarpinum fleiri tímar

hava sjálvir gjørt av, at tey hava ábyrgdina av hasum. Tað merkir eisini, at Danmark kann ikki frá degi til dags ráðgeva, hvussu tað skal verða. Vit hjálpa fegin við tí, vit kunnu, men vit skulu eisini

kenna sorg, men einans gleði. Tíðin. Tíðin er í tínum hondum, tá einsemið nívir, tú meg bert á hvørjum degi. Tíðin fer avstað til ókendu mál. Tá eg tysti, leskar tú meg her av náðar skál.« Orðini til hendan

hóast mær dámdi væl skránna, kundi hon verið eitt sindur meir fjølbroytt. Pætur við Keldu segði í Degi og Viku mánakvøldið, at hann saknaði okkurt meira popput, men legði afturat, at tað kanska ikki gjørdi

eina munandi eykabyrðu at bera í mun til onnur rækjuskip sum komu um tað tíðina, og líka frá fyrsta degi merkti hetta raksturin nógv. Men frá politiskari síðu var onki gjørt fyri at minkað um avleiðingarnar

eina munandi eykabyrðu at bera í mun til onnur rækjuskip sum komu um tað tíðina, og líka frá fyrsta degi merkti hetta raksturin nógv. Men frá politiskari síðu var onki gjørt fyri at minkað um avleiðingarnar