in), sum festi røtur í smábygdunum. Hann var deknur í Mikladali í 70 ár, tá eyguni í 1986 fóru at bila. Hann doyði í sept. 1989 gott 99 ára gamal. Tríggir trúgvir Harrans tænarar, sum vit minnast við virðing
burtur í eitt ár hvørjaferð. Jóannes var verandi á Sjómansskúlanum inntil 1998, tá heilsan fór at bila. Men hóast hann ikki orkaði at undirvísa longur, hevur hann tó trúliga røkt sítt deknastarv við Havnar
strandfaraskipunum undan hækkandi oljuavgjøldum. Stuttíðarminnið hjá landsstýrismanninum má vera farið at bila, tí tað var Jóannes sjálvur, sum við fíggjarlógaruppskotinum skjeyt upp og tvíhelt um, at húsarhaldini
við til at gera Múlavegin og gavst at arbeiða tá hann rakk pensiónsaldur, tí tá var heilsan farin at bila. Hann er hegnismaður av teimum frægu. Tað sæst á snøggu og framúr væl røktu sethúsum og úthúsum hansara
framvegis – sum fáur! Hann hevur runnið regluliga í mong ár, men seinastu tíðina eru knøini farin at bila, so nú eru tað gongutúrar á skránni tíðliga hvønn góðveðursmorgum. Tá ið eg stakk inn á gólvið í Stoffalág
siðsøguliga kunnu vit nevna, at Gudrun Zachariasen sigur frá, tá ið heilsan hjá manni sínum fer at bila, og hann doyr. Hesin parturin hjá Gudruni er tann seinasti, sum kemur í Jólaboð. Hesa ferð hevur
skipi. Hetta gav nógv hægri prís fyri fiskin. Men í 1884 kundi Jógvan ikki fara. Heilsan var farin at bila. Hann hevði longu so veikt bróst, at hann mátti brúka eina floytu ella bjøllu at geva manningini boð
Áhugamál hansara vóru nógv ? hann var ein sannur polyhistor. Seinasti árini var heilsan farin at bila, men lívsneistin og eldhugurin var tann sami. Dagin fyri hann andaðist hitti eg hann á máli um okkurt
klárt var at fara umborð. So yvirum við Dúgvuni. Tað er torført at halda stýr á børnunum í øllum fólka-bila-meldrinum á dekkinum. Eitt teirra hevði hug at renna avstað, men eg toygdi meg eftir tí, fekk fatur
løturnar við sanginum “Nú dagurin at enda er”. Sum árini gingu fór heilsan hjá mammu tíverri at bila. Tá so eisini beinini góðu eftir, var tað neyðugt at mamma fekk hjálp alt samdøgurið, so tey seinnu