r til fasta sambandið, hevur sett út í kortið nøkur øki. Tey eru millum onnur ítróttur-frítíð og mentan, skúli, fiskivinna og handilvirksemi. Ætlanin er so, at ein samskipari verður settur til at taka

viðurkennir, at í lóggávu skal ?búnaðarbólkurin verða, sum lógbók tykkara sjálvs váttar áður.? Okkara mentan ? at eiga haga saman ? er eldri enn kvæðini og kingosálmurin, ja eldri enn sjálvt føroyska málið

teir skúlar og aðrir stovnar undir teimum hjálpa hvør øðrum, tá talan er um útbúgving, gransking og mentan. Hetta samstarv umfatar m. a.: Embætisfólk í báðum ráðharrastovunum hava samráð um kunning og royndir [...] londini hjálpa hvør øðrum við ráðgeving og vegleiðing, og um tað er møguligt, eisini at samstarva. Mentan, har mentanarstovnar í mesta mun verða hvør øðrum til hjálpar. At enda verður sagt í yvirlýsingini

Myndevnið Hin heilaga kvøldmáltíðin er óivað eitt tað mest brúkta yvirhøvur í okkara vesturlendsku mentan í hvussu so er tey seinastu 1400 árini. Vit kenna tað úr hundraðvís av halgidómum longu í fornkirkjuni

bókarøðin ein hóp av serføroyskum fyribrigdum so sum grindabýti, fiskivinnu, alivinnu, ítrótt og mentan, eins og bókarøðin viðger viðurskifti í Hetlandi, Íslandi, Noregi, Danmark o.s.fr. Hvørjar læribókarøðir [...] Til framhaldsdeild fólkaskúlans eru ætlaðar tær báðar týddu temabøkurnar "Náttúra og umhvørvi" og "Mentan og umhvørvi", báðar við før-oyskum arbeiðsheftum. Enn er at nevna tað grundleggjandi bókaverkið "Føroya

ongantíð keðiligt, Tað var altíð áhugavert at tosa við Hassi, hann hevði eina útrúliga vitan um føroyska mentan, og hann var ongantíð liðugur at greiða frá. Hann hevði okkum við á fjall, serliga á Heimaraleiti

eftirektarverda við grein tíni er, at seminaristarnir av Frælsinum helst ikki dáma bókmentir, skaldskap, mentan og søgu. Tað kennist hugstoytt. (So Signar, landsstýrismaður, her er nokk nakað, sum kann sparast

ert tú inni á Skorpisheyggi. Har hava Meinhard og Kristina flutt tíðina í vældæmdan búna úr gamlari mentan, sum tey bóru við sær av Gutta og úr Ansastovu. Tað vóru góðir dagar, tá ið átta ljóðkát børn spældu

ert tú inni á Skorpisheyggi. Har hava Meinhard og Kristina flutt tíðina í vældæmdan búna úr gamlari mentan, sum tey bóru við sær av Gutta og úr Ansastovu. Tað vóru góðir dagar, tá ið átta ljóðkát børn spældu

fígging til hetta frá bankunum. Hetta er spell, tí grundarlagið fyri trivnað í Nólsoy er sera gott. Mentan, vísind og arbeiðið í bygdini ganga hond í hond og gera, at felagslívið í bygdini er sera fjøltáttað