Um so er at formaðurin í Sambandsflokkinum bara hugsar taktiskt og brúkar alla orkuna uppá at fáa hendur á nøkrum av sambandsatkvøðunum í Javnaðarflokkinum, so er øll orsøk til at tala at. Tí hóast ein

lond ofta vovin saman soleiðis, at ídnaðarliga framkomin lond hava lagt onnur undir seg, fyri at fáa hendur á bíligari rávøru til verksmiðjurnar – av hesum komu orðini kolonialisering og imperialisma at fylla

færri enn tvey álvarsom ósannindi av hansara munnu henda dagin eru seinni avdúkaði. Og fyri at vaska hendur, brúkar hann nú tað triðja. Ósannindi nr. 1 Tað fyrsta, sum Karsten Hansen gjørdi seg sekan í henda

svansið var venjing. Hann var fyndarglaður, dálkaði seg fyri fyrstu ferð í lívinum og brúkti bæði hendur og armar. Tað var ein sera einføld viðgerð, og sjálvandi kundi eg havt kókað honum pasta at svansað

hugsaði stjórin, tá alt hetta hendi? - Í fyrsta lagi var eg takksamur fyri, at eingin mansskaði var hendur. Hinvegin var tað trupult at skilja, at bygningurin kundi fara soleiðis í knús, tí vit hava altíð

teirra) hvat fanin tey gera á fundi tá tey ikki vita hvat hendur á fundi. Og eisini kundu teir spurt um tey ikki skammast um at tey ikki vita hvat hendur á fundi. Og um tað ikki var rættari at tey hildu kjaft [...] er sjálvdan ráðiligt at brúka alla sína tíð uppá avgerðir sum eru tiknar. Tað einastu sum vanliga hendur er at ?forarbeiðið? til tær næstu avgerðirnar verður gloymt og næsta avgerðin eisini skeiv. Í øllum

útbygging, vitandi at í politisku skipan okkara eru meira enn ein, sum vil stríðast fyri at einki hendur, ella um nakað skal henda, so skal tað absolut verða minimalt. Her freistast man at hugsa, um stjórin

Jefta og dóttirin Dóm. 11. v30  Og Jefta gjørdi Harranum lyfti og segði: »Um tú gevur Ammonitar upp í hendur mínar, v31  tá skal tann, sum fyrstur kemur út úr húsi mínum móti mær, tá ið eg komi heim aftur í [...] honum hann sum brennioffur.« v32  Síðan fór Jefta í hernað móti Ammonitum; og Harrin gav teir upp í hendur hansara, v33  so at hann vann almiklan sigur á teimum frá Ároer og alla leið til Minnit – tjúgu borgir [...] hondum um moyggjarbarm hennara og oyst yvir hana girndarhug sín. v9  Tessvegna gav eg hana upp í hendur á alskarum hennara, Assursmonnum, ið hon brann av girnd eftir. v10  Teir flettu upp um blygd hennara

ella um tú, sum stjóri og leiðari ikki ert egnaður til ta uppgávuna, tú hevur fingið litið upp í hendur. Soleiðis tykist tað mær í almenna húsarhaldinum; bæði í umsitingum og á øðrum almennum starvsøkjum

ymiskar retoriskar undanførslur. Og sjálvandi fáa øll onnur enn teir sjálvir skyldina fyri, at einki hendur. Er tað ikki Javnaðarflokkurin og andstøðan, so er tað danska stjórnin ella Fólkatingið, meðan veruleikin