Dying” kallast bókin. “Eg hevði ynskt, at eg var meira trúgvur ímóti mær sjálvum og ikki livdi eitt lív, sum onnur væntaðu av mær”, stendur ovast á listanum hjá Bronnie Ware yvir tað, sum fólk angra í sínum [...] Og ivaleyst er tað eisini soleiðis. Tá ið fólk, sum eru komin til tað seinasta, taka saman um sítt lív og vísa á, hvat tey angra, liggur bæði bakklókskapur og lívsvísdómur í tí. Víst kunnu vit læra okkurt
var ódnarveður við stormi og kavaælingi, og nú øktist lekin brádliga so tað bert við at pumpa við lív og deyð eydnaðist at halda skipinum flótandi. Allir vóru samsintur um at søkja fyrstu havn so skjótt [...] vanlukku gekk onnur pumpan fyri, so nú var einki at gera uttan at taka neyðhavn við fyrsta land, um lív skuldi bjargast. Sjólátnir á oydnari oyggj Tá vit høvdu siglt nakrar tímar komu vit móti eini oyggj
n. Hesin sáttmáli ber í sær, at valdið verður latið upp í hendurnar á einum stjórnara, sum verjir lív og ognir teirra. Locke heldur ikki, at fólk upprunaliga eru í krígsstøðu øll ímóti øllum, men heldur [...] fólk í ótta og vanda fyri at missa alt. Tí søkir fólkið felagsskap, sum hevur til endamáls at verja lív, frælsi og góðs teirra. Locke orðaði seg soleiðis: Tað stóra høvuðsendamálið við at menniskju ganga
Poul er ein av hesum gomlu føroyingunm, sum hevur roynt nakað nógv av hvørjum gjøgnum sítt langa lív. Hann hevur siglt sum flestu aðrir, og hann hevur verið raskur sum fáur. Sum ein av teimum, sum er
fólkum, hvørs lagnur skjótt skulu møtast í einum ástarleiki - tvørtur um sosialu mørkini, og hvørs lív skjótt broytast med alla. Einki kann skilja tey Rose DeWitt Bukater (Kate Winslett) er ein 17 ára gomul
fólkum, hvørs lagnur skjótt skulu møtast í einum ástarleiki - tvørtur um sosialu mørkini, og hvørs lív skjótt broytast med alla. Einki kann skilja tey Rose DeWitt Bukater (Kate Winslett) er ein 17 ára gomul
árum síðan gjørdi hon av at fara í viðgerð. Misnýtslan hevur havt stórar avleiðingar fyri hennara lív og sambandið við dóttrina. Hon ynskir at siga frá sínari søga fyri at hjálpa øðrum. Fyri at verja hana [...] so hendi ikki meir. Hendingin ávirkaði meg heldur ikki í so máta, at eg helt, at eg átti at broytt lív mítt. Eg helt sum sagt ikki, at nakað var galið. Eg hevði arbeiði og hugsaði, at tá eg kundi røkja
bygninginum. Nú - 47 ár seinni - arbeiða tey í Nuuk við at reisa ein minnisstein yvir teir, sum lótu lív í vanlukkuni. Tað var ein rættiliga ógvuslig spreinging, sum týsdagin 14. mars í 1970 skakaði Nuuk
tað, at einglarnir fara frá okkum. So eru vit einsamøll við hinum Ónda. Og tað verður eitt ússaligt lív.
við barn? Summi vilja vera við, at talan er um potentialið til eitt lív. Onnur, og har rokni eg meg uppí, siga, at talan er um tvey lív, og tí eiga vit at lóggeva fyri, at korini í viðgongutíðini eru so
