stórur og óveruligur. Marita var nakað fyri seg og hetta merkti hana og umhvørvi hennara. Hon fór sum ung niður til Danmarkar at útbúgva seg til ljósmóðir og starvaðist á Ríkissjúkrahúsinum í drúgva tíð. Hon
Ajalonsali! og skilur orð yrkjarans: gævi dagur aldri fór at halla! Undir børu frammi í kóri stendur ung kvinna, einans 36 ára gomul. Næst børuni sita foreldur, systkin, tey nærmastu og ungi einkarsonur hennara
Margrethu í útvarpinum. Og kundi tað veruliga passa, at hon var 85 ár? Hon sum altíð virkaði so røsk og ung í sinni. Jú, hon hevði fingið eitt strik á ólavsøku og kom ikki fyri seg aftur. Margretha hevur eitt
seg sum hondbóltsspælari á gentuliðnum hjá Søljuni. Liljan hevði eina vakra og góða sangrødd. Sum ung plagdi hon at syngja á møtum saman við sangvinkonum sínum. Tá 14 dagar vóru eftir av foldarlívi hennara
í eina av barnabókunum hjá Astrid Lindgren. Mamma mín er elsta dóttur abba, og av tí at mamma var ung, tá ið hon fekk meg, var abbi enn í bestu árum, tá ið eg var barn. Abbi var bóndi, og átti hann bæði [...] Undirhúsið, á Vesturskin og allar aðra staðni, har hann ferðaðist. Abbi dugdi ótrúliga væl við fólki, ung sum eldri. Um okkurt fremmandafólk spurdi um mín uppruna, og eg segði, at eg var abbadóttur Jákup uppi
umleið hálvt ár síðani tú fórt hesi fold frá. Tú vart borin í heim í Kalbak har foreldur okkara búðu á ungum árum inntil umleið 43. Síðani búðu tit hjá ommu okkara í Hoyvík umleið trý ár. Síðani á trøðni
Tað var ringt at ímynda sær, at henda sera livandi kvinnan skuldi vera farin so ung. Men hetta var satt. Hon hevði verið sjúk í eitt ár, og her var einki at gera. Tað vóru ótrúliga nógv, sum kendu Jonny [...] eigur tríggjar beiggjar. Herman og Edvard búgva í Hósvík, og Hans Jacob býr í Havn. Jonny fór sum ung at læra til sjúkrasystir og tók prógv á Slagelse Centralsygehus í 1962. Hon fekk starv á landssjúkrahúsinum
96 ára gomul. So tað kann ikki annað sigast, enn at tú fekst eitt gott lív, hóast tína sjúku sum ung. Tøkk øll somul, sum verið hava so væl um Janu á hennara ellisdøgum og nú til tað síðsta. Eg fari her
hepnari hond hevði fríðkað. Hann gleddist eisini um, at børnini trivust væl í neystinum, og nógvir ungdómar á Strondum og her um leiðir hava síðani sitið væl í neystinum, ið hevur allar hentleikar. Ein
serliga hjá okkum ommubørnum. Øll okkara upplivilsir saman og allar tínar frásagnir frá, tá tú var ung. Tað tykist mær ikki so langt síðan, at tú var her í Sønderborg saman við mammu, pápa og abba. Tað