samfelag, har samkynd tá blivu vanvird og jagstrað, og hesin maður, sum hevði uppiborið at fingið Bret­lands gyltastu heiðurslønir, tók seg tí av døgum í 1954. Er tað ikki skammiligt? Tað uppskot, sum nú

lóðuri upp á borg, og landið hevði tí, um tað skuldi fáa sínar pengar aftur, fyrimun av, at Ententan (Bretland, Frakland og Russland) vann bardagan. Tann 6. apríl tóku bæði tingini undir við, at USA fór upp

ar og geva nakað loyvi fyrr enn endaliga avgerðin varð fingin í marknatrætuni millum Føroyar og Bretland. Og seinni sigur løgmaður, at enda avgerðin av málinum í Haag, so er eingin vegur aftur, og tann

nógvu frágreiðingarnar hjá Poul fóru vist við sendiboði til Svøríki og haðani við flogfari til Bretlands. Aftaná bardagan komu tær aftur til Danmarkar og eru nú í skjalasavninum hjá Frihedsmuseet í

hann fekk trupulleikar við at fáa uppi­haldsloyvi í Congo endurnýggjað. Tá ið Daniel kom aftur til Bret­lands seinast í 1903 sigst, at hann hitti uttanríkisráðharran Lord Lansdowne, har hann greid­di frá [...] Føroyum nøkur ár eftir, at maðurin er deyður. Tað er tó rættiliga greitt, at Lina er farin aftur til Bretlands, og at hon hevur latið afrikansku lutirnar til eitt museum. Vit eru við at kanna hetta og vænta

tikið heim við sær úr Congo. Her var lætt at staðfesta, at hetta kundi ikki passa. Casement kom til Bretlands 1. desember 1903, og søgan sigur annars einki um, at hann hevði nakrar myndir við sær. Hinvegin

Danmarkar. Tey fingu fyrst Gudmund, sum doyði um 1922. Tey fingu eisini Signhild. Hon flutti til Bretlands, og hana veit eingin um heldur. Selma bleiv elligomul og doyði í 1969, 86 ára gomul. Men sjálvt

týdn­ingar­mikið sum fiskiskapur var smugling av rúsdrekka. Rúsdrekka var longu tá nógv skattað í Bretland, meðan eingin tollur var í Føroyum. Hetta gav nógv arbeiði hjá tollarum í Het­landi og Skotlandi

avgjørt at frá og við 1. juli í ár er Skotlandsleiðin, tann traditionella flutningsleiðin til Stóra Bretlands, okkara størsta marknað, dottin burtur. Ístaðin verður víst til ta flutningsleið, sum íslendingar

n og minnist eg á okkurt, sum eg havi gloymt at nevna, verður tað nevnt. Vit síggja enn strond Bretlands, og vindurin er nakað vaksin og onkur hevur bara lagt seg her afturi, her er róligari. Seinni Klokkan