University, helt eisini gestafyrilestur á ráðstevnuni. Dr. John Hull greiddi frá, hvussu vit best kunnu ansa eftir hesum virðum, so vit framyvir kunnu varðveita okkara støðu á fyrstaplássinum – og fáa eina

stakar. ? Tað er skilagott at hava eina kannu við vatni, har kertuljós o.a. eru tendrað. GEV GÆTUR!! ? Ansa VÆL eftir, at vatn ikki stoytt á grýtu við feitti, tí so hendir ein sokallað dampeksplosión, og eldurin

er ein av gestafyrilestrahaldarunum leygardagin! Hann og onnur fara at siga okkum, hvussu vit best ansa eftir hesum virðum, so vit framyvir kunnu varðveita okkara støðu á fyrstaplássinum ? og fáa eina

er ein av gestafyrilestrahaldarunum leygardagin! Hann og onnur fara at siga okkum, hvussu vit best ansa eftir hesum virðum, so vit framyvir kunnu varðveita okkara støðu á fyrstaplássinum – og fáa eina

tað neyvan sigast. Vit í Sambandsflokkinum fara á fólkating at røkja ta grundleggjandi uppgávu, at ansa eftir at øll mál, sum hava við føroysk viðurskifti at gera, fáa eina viðgerð sum tænir føroyskum

seg, og at fyribyrging er neyðug. Tað man vera avmarkað, hvussu nógv meir landið fær gjørt. Vit mugu ansa eftir, at vit ikki enda í somu grøv sum okkara grannalond, har sjálvfylgiligir faldarar er vorðið

náttina. - Men eg vildi heldur heim at vera saman við familjuni, greiðir Kári frá –og konan lovaði at ansa mær, so tað var í lagi. Men eg fekk nummarið til sjúkrahúsið við mær í so fall, at vit máttu hava

frítíðarítriv. Onkur verða koyrd, meðan onnur ganga. Í báðum førum er tað alneyðugt at vit – tey vaksnu – ansa eftir teimum yngru. Sum foreldur kunnu vit leiðbeina teimum millum annað við at fylgja hesum ráðum: [...] Skulu tey tvørtur um vegin, er best at fara har, sum vegurin er beinur, og sýnið er gott. - Bið tey ansa serliga væl eftir, tá tey fara út á vegin ímillum parkeraðar bilar ella aðrastaðni, har tey ikki síggjast

fólkafloks­lands­stýris­­manni, sum sjálvandi heldur einki gjørdi. Løg­maður læt í veruleika­num revin ansa gæsnum í hes­um føri. Komnir um hálvan september er tað onkur, sum teskar løgmanni í oyrað, at skulu

klokkan eitt. Við hesum eru flestu føroyingar ámintir, og um tú skalt eitthvørt í morgin, so er at ansa klokkuni, so tú ikki møtir upp ein tíma ov tíðliga. Men tað er so kortini betri, enn um hon skuldi