hvørt petti. Síðani skal hann savnast aftur. Versonurin, Knút Hentze Nielsen, hevur gjørt fundament úr eik undir motorin, sum er sera snøgt, sigur Finn. Petrolinum, ráolja og lýsi Finn metur motorin at vera

rekur virksemið gjøgnum Betri P/F, ið er ein stórur leikari í Føroyska vinnulívinum. Við keypinum av EIK banka (nú nevndur Betri Banki) gjørdist Ognarfelagið munandi størri, og er vorðin ein rættiligur t

Marner byrjaði sum blaðungur í sparikassanum sum næmingur. Uttan at vit fyri tað skulu reklama fyri Eik kann sigast, at hetta kann hon eisini saktans vera errin av! Allir næmingar komu fyrst í innlánið. [...] Tí kann hon eisini sigast at hava lært upp fleiri onnur av teimum, sum nú eru í leiðandi starvi í Eik. Ingibjørg dugdi so sera væl at fáast við tey ungu og tey gjørdust eisini góð við hana. Sparikassin

egnu teknistovu, A3. Tú hevur verið við í ymsum verkætlanum, t.d. Norðskála-Oyrar skúla, ymiskt hjá Eik banka og nú tú legði árarnar inn, vart tú við í eini verkætlan á Eysturskúlanum í Havn.

Hugflog og

fyri stórari móttøku í Fuglafirði, tá Norðoya Sparikassi lat upp eina deild í bygdini. Hetta eftir at Eik hevði valt at snara lykilin á sínum banka, sum leingi hevur verið tann einasti í bygdini. Nýggi pe

Føroya Banki, og at enda rendi Fíggjareftirlitið Fossbankan á heysin. Her eftir aldarskiftið var tað so Eik, sum fór á heysin. Tí mugu og skulu bankar tryggja seg. Men so er spurningurin, um tað er varsemi,

50 og afturat tí innivist. 6. september var komið so mikið langt, at trappan var smíðað. Hon er úr eik. Hana hevur Símun Eldevig eisini smíðað, og 3 dagar seinni fær hann 35 krónur í arbeiðsløn. Eitt sindur

leigumálið hjá Stuðulstænastuni aftanfyri Løgreglustøðina í Havn, har hon leigar seg inn í ein bygning hjá Eik upp á 770 fermetrar fyri 1.300 krónur fermeturin, ella 1,001 millión krónur um árið. Eisini hesin sáttmálin

Annitu á Fríðriksmørk, um at fáa óheftar kanningar og allar veruligar upplýsingar fram í sambandi við Eik-málið. Útvarpið var so beinasamt at senda hansara svar, har hann segði, at slíkar kanningar kostaðu

fyri mær, at fyri at horn­­smakkur ikki skuldi ganga at, tá ið sopið var heitt, vóru ráðini at brenna eik at pussa spónin við, tá ið hann kom úr spónalagnum. Vit áttu horn­­skeiðir norðuri á Trøllanesi, tá