trygging, flutningur, klæði og skúlabøkur, olju- og SEV-rokningar og lítil og eingin møguleiki at spara saman til ellisárini. Løntakarin er at kalla verjuleysur, og teir ráðandi tykjast ikki skilja hansara

heilsa ikki skulu svíða undir trengri fíggjarkarmunum. Spuringurin er so, hvørjir sektorar skulu so spara. Tað varð sagt alment, at Landstýrið hevði skarvað á leið 200 milliónir av útreiðslusíðuni á fígg

røktarheimspláss. Við at geva pensionistum møguleika at skifta vindeygu og bjálva gomul hús ordiliga, spara pensionistarnir pening til olju, og umhvørvið verður avlastað. Tá man hugsar um føroyska útlátið av

hevdarhugurin. Umheimurin roynir at leggja trýst á partarnar fyri at fáa eina vápnahvíld, ið kann spara mongu sivilu lívini. Tað tykist tó ikki at ganga nakran veg við tí. Hóvligu palestinarnir á Vestara

skal tryggjast her á landi, og um fólkaskúlin, ið er fundamentið, ikki er nóg góður, so kunnu vit spara okkum at tosa um hægri útbúgvingar og granskingarparkir. Sosialurin

prioriterar sínar pengar rætt. Tað er ikki pláss til at ekspandera, og neyðugt verður uttan iva at spara í rakstrarútreiðslunum. Tað er tó umráðandi, at man ikki sparir við sonevnda salami mátanum, har alt

banniorð í Føroyum. Eitt tabuevni. Hví kunnu kommunur ikki samstarva fyri landsins besta og fyri at spara dupultíløgur og oyðan av umhvørvi og náttúru! Hví ikki gera Runavík til bingjuhavn. Har eru fortreytirnar

uttan blokk um fá ár, tá skattinntøkurnar kanska ikki fara at seta met? Ætla politikarnir sær at spara á almenna rakstrinum komandi árini? Tað sær ikki soleiðis út við vallyftunum. Her má onkur frágreiðing

trýr uppá skipanir, sum taka initiativ frá fólki. Hvat er incitamentið hjá einum stovnsleiðara at spara, um hann bara fær uppaftur minni játtan í næsta ár afturfyri? Hvør er motivatiónin hjá einum stovnsleiðara

íløga eigur at uppnáa minst eitt av fylgjandi málum: Hækka tænastuna, ið borgarin merkir, spara starvsfólk ella spara pening. Og so burdu vit sett eitt mál afturat, nevniliga, at ein og hvør skipan skal verða