Højhed, som talte Gud selv i den mægtigste Domkirke. Og ganske sagte akkompagnerer Havet med dybe Orgeltoner. Her har jeg set selv de letteste Verdensmennesker blive stille, som stod de for Guds Ansigt, ikke [...] Øjne og det vaade Overskæg over Havspejlet, istemmes Pinsesalmen af kraftige Mandsrøster: Ære være Gud i Himmerig Sit Lys han paa Jord mon Tænde Sendte os sin Helligaand At Hjertet i Brystet mon brænde [...] Plads til 20 – saa vi samles alle paa den grønne Vold og holder vor Pinsefest og Pinseprædiken midt i Guds jordske Herlighed. Maager flyver os ganske nær, lægger Hovedet paa siden og lytter. Lunden staar uden
og størsta trúar- og siðgevandi stovn føroyinga. Fólkakirkjan er fyri okkum, men er Guds ogn, men júst tí hon er Guds, mugu vit gera alt okkara, at innihald og limir hennara verða tryggjaðir best møguligt [...] leiðara, er viljin at tæna heldur enn at ráða, og at seta seg sjálvan til síðis, um tað kann gagna Guds ríki. Tignin hjá einum biskupi er ikki valdi, hann hevur, men tænastan, hann hevur fingið litið til [...] einum biskupi er ikki valdi, hann hevur, men tænastan, hann hevur fingið litið til. Hvar tú so ert í Guds kirkju, so verður tú ongantíð meiri enn tænari.
elskar syndaran. Trúboðararnir vóru ymiskir, summir meiri álvarsamir enn aðrir, og summir betri at lýsa Guds kærleika til syndaran enn aðrir. Men málið og miðið var tað sama: At tann, sum er doyptur og trýr [...] Sálmabókini og í Heimamissiónssangbókini, sum hann hevur týtt og yrkt: “Takk, Jesus, fyri dópin mín”, “Vár Gud, sum lívgar fjøll og fjørð”, “Tíns ríkis søk”, “Frið sum troyst”, ”O, Harri Jesus, hoyr nú meg”, ”Neyðugur
hansara var foreldraleysur. Men tá hann hugsar seg væl um, finnur hann onga aðra orsøk enn hana, at Gud legði eina neyð fyri hesum børnum í sítt hjarta. Hann er heldur ikki ættaður úr Cornesti, men úr einum [...] útbúgvingin var liðug. - Eg hugsaði um at fara til Georgien, Aserbadjan ella Rusland at arbeiða, men Gud vísti mær ístaðin á støðuna hjá børnunum í Cornesti. Her ynskti eg at verða, men tann stóri spurningurin
Steinbjørn í Lambanum í Fuglafirði, hon var elst og átti ein beiggja, Sandy, sum er 6 ár yngri. Harrin Gud hevur myndað okkum øll, vit eru øll serstøk, hava øll okkara serðeykenni og persónsmenskur. Tó kunna [...] í vitanini um, at Anja er farin til ein betri bústað, har eingin sorg, sjúka ella pína er longur. Gud hevur tikið eina av Sínum vøkru blómum heim til Sín. Hann sá hana, har hon sat í mongdini klovin upp
Avleiðingin Menningarlæran ber við sær, at nýggjar verur støðugt verða skapaðar. Tískil var tað ikki Gud ið sat í erva og skapti hospitals-bakteriuna, toskin, haruna, seyðin og kúnna sum vit kenna tey í dag [...] soleiðis sum stendur skriva í fyrstu Mósebók. Sum um hetta ikki var nokk, so merkir hetta eisini, at Gud ikki setti ein heilan dag av fyri at skapa menniskjuni - sum kirsiberið ovast á lagkøkuni. Men ístaðin
gróðrarbotn í fongsulsumhvørvinum. Skapt í Guds mynd Menniskjan hevur tikið sær so ymiskar dagar fyri, men vit hava øll tað til felags, at vit eru skapt í Guds mynd. Tí eiga vit at standa saman og liva
sjálvandi eisini við í ár. - Jú, siga teir báðir. Tað er altíð gott at koma saman at syngja lovsangir til Guds á hesum skeiðnum. Hetta er eitt gott tiltak, eingin ivi um tað. Báðir eru teir vanir við sang heilt [...] fast. Dagsskrá fyri hósdagin 8:00Morgunmatur 9:00Kórvenjing 10:00Bíbiltími v. Reimund Langgård. Evni: Gud er mín klettur 10:45Steðgur 11:00Kórvenjing Barnamøti v. Hjalmar Hansen 12:00Døgurði 13:00Móttøkan/kioskin
vertin á, um tað er Ferguson ella onkur annar tungvektari, ið stendur í ringinum. Hann ræðist hvørki Gud ella Fanan. Tann kontroversielli venjarin hevur seinastu vikurnar verið í andglettinum ferð eftir ferð [...] finst at Mourinho UEFA hevur eisini givið manninum greið boð um at steðga sínum verbalu tiradum ímóti gud og hvørjum manni. Mourinho spýði fyrst gor og gall yvir svenska dómaran Anders Frisk, ið hann legði
hetta leygarkvøldið á sandinum, var Down in the Lowlands - de profundis - , sum er um at rópa til Gud úr djúpinum, og tað var so veruligt og so viðkomandi fyri meg sum eitt veikt menniskja, og so var tað [...] skal verða broytt og nýtt. Annars snúðu tekstirnir, Russ hevði valt til okkum, seg um einleika millum Guds børn, um trúgv í øllum umstøðum, uppreisn, um kvøl og stríð, um Jesus og um altíð at koma heim, tá
