hansara áskoðanum, til tað, vit, sum eina øld seinni gingu í sunnudagsskúla hjá missiónsmonnunum í bygdini, lærdu. Hann hevur at fólki, sum heldur enn at halda jólini til æru fyri føðing Kristusar, brúka tey [...] »Eftirtíðin fer neyvan at taka fram sálmar ella sangir hansara sum skaldsligt ella málsligt virði hjá undangongumonnunum í skaldskapi. Men kortini er ógvuliga áhugavert at lesa sálmar hansara á tátíðar [...] ein teirra, sum søgan fer at minnast, tí hann av sínum jarðiska veldi var nakað fram um onnur fólk. Hjá honum gisti prestur og, ikki at gloyma, krúnprinsurin. Hann varð valdur at umboða føroyingar á ferð
67 er tað magiska talið hjá fólki í almennum starvi, tí tá noyðast tey at fara úr sínum fasta starvi. Nú ein dagin fylti útvarpsmaðurin Ívar Iversen 67 ár, og tí eru hansara dagar sum fastur starvsmaður [...] søkti útvarpið eftir fólki, og eg søkti annaðhvørt teknikaraarbeiðið ella progranmmarbeiðið. Men Niels Juel helt, at eg heldur skuldi hava programmarbeiðið. Eg var til mikrofonroynd hjá útvarpsnevndini, sum [...] ikki til at liva við hjá útvarpinum, og til endans varð tað so galið, at tá ein kommuna í eini bygd lýsti við, at skrúvað varð fyri vatninum frá einum ávísum húsum til handilin hjá tí og tí, so bar ikki
Framtaksgrunnin og Fíggingargrunnin frá 1992, sum enn eru mannaðir við donskum nevndarlimum. Leikluturin hjá hesum seinnu er tó so lítil nú, at ongin orsøk er til at brúka tíð og kreftir uppá tað. Okkum nýtist [...] egna landi! Vit hava ábyrgd av oljumálinum. Soleiðis sum danska embætisverkið hevur roynt styrkina hjá føroyska embætisverkinum, so er tað ábyrgdarleyst ikki at síggja tann møguleikan, at Føroyabólkurin [...] loysnum, sum danska embætisverkið hevur fyriskipað. Tað hevur ikki verið siðvenja í Føroyum at útihýsa fólki, sum er komið sær uppí okkurt, sum tey helst ikki rættuliga sóu fylgjurnar av. Hesa siðvenju havi
gøtu, Sverrisgøtu, Áarvegnum og inn á Læraraskúlan. Vit vóru fastir kundar hjá Magnus Skæling og Edith konu hansara - Edith hjá Annu Sam. Hann plagdi at pynta eitt sindur til jóla. Tað var ikki tað stóra [...] ið so var, sást alpuhúgvan hjá Sofusi førka seg millum planturnar í vindeygakarminum, og vitstu vit, at nú sótu teir í búnum talvi. Okkum longdist eftir einglinum Gabriel hjá Skæling. Nær kom hann undan [...] r, sum lógu niðri í tí svarta bikhavinum. Tær pinkulítlu ísrendurnar fingu ikki frið fyri bilunum hjá Júst Sivertsen. Tær fóru upp í múrtsl og lógu nú og smáskeldaðu inn á hesar oyðandi roykdrekarnar,
stóð nú og loysti reimaranr, sum lógu um herarnar. Eyguni vóru sorgblíð - bóru boð um líðingina hjá hesum fólki, men rukkurnar í andlitinum søgdu frá einum lívligum og vinarligum menniskja. Tann fulli maðurin [...] við svarta fingri sínum: ?Hetta var frálíkt. Tygum skulu verða , tann sum leiðir tankarnar burtur hjá henni, tá ið tímin er komin.? Hann vendi sær móti gýðinginum. ?Og tygum, harri mín, tygum eru handilsmaður [...] Men tá ið teir sóu stjørnuna, vórðu teir heilt avbera glaðir. Og teir fóru inn í húsið og sóu barnið hjá Mariu, móður síni; og teir løgdust á knæ og tilbóðu tað; og teir lótu upp goymslur sínar og bóru tí
eingin hoyrir tey, eingin uttan seyðurin, ið stendur uttan fyri garðin og jarmar; honum leingist eftir fólki, men her er einki fólk. Húsið við teim stóru vindeygunum er eins og eitt stórt eyga, sum er brostið [...] mong fataðu hann ikki, tí tey fávitskutu eru sein at fata, og tað er oftast so, at fjøldin av einum fólki er fávitskut.« Og áin heldur fram: »Meg minnist ein heystardag, hann kom gangandi niðan ímóti húsunum [...] av greinum várum, vetur var í hondum, summarið var ein vakur, horvin dreymur.« »So var tað eisini hjá honum,« sigur áin. »Tað føldi hann longu tá, at hann bar deyðans kulda í hjartanum. Og nú er hann deyður
veggum við hillum og glashurðum, og á hillunum stóðu vakurt málaðir vasar og ein lítil mynd av ymiskum fólki. Hetta vóru sjálvsagt urnir, og í roynd og veru ein kirkjugarður rundan um templið. Eisini sóu vit [...] Tann seinasta dagin í Bangkok fóru vit at hyggja eftir »The Grand Palace«. Hetta var fyrr bústaðurin hjá konginum, men er nú latin upp fyri almenninginum. Vit hugsaðu ikki um, at vit skuldu verða í longum [...] Katmandu. Tað vóru tó als ikki teir somu siðir, tey høvdu her. Vit vóru sum sagt so heppin at búgva hjá hesum fitta húski, tí tey tóku okkumbýttu turistar við sær at halda Loy Kratong. Kvøldið byrjaði við
eg rógva út saman við teimum hjá Birtu-Tummas Jacobi: John, Arnold, sum báðir eru farnir í bestu árum, Andreasi, Kristiani og Karl. Aftrat brøðrunum vóru eisini Henry hjá Bernhardi, sáli, Albert í Gerðinum [...] loysa útróðrarbátarnar, ið stóðu á dekkinum. Teir vóru »Kirstin? hjá Kristiani og »Snekkjan« úr Famjen. Í lastini vóru Áarbáturin og tann hjá Gimma í Vestmanna. Tá vit komu aftur, vóru menn har í ferð við [...] ikki heilt lítið av fólki at fáa umborð á eitt sovorðið skip. Men rúmligt sýntist at vera umborð, millum annað vóru tvey hospital. Har kundu fleiri mans sova. Annars fingu vit koyggju hjá manningini. Eg varð
skapa karmarnar, so øll verða nøgd at búgva her. Og heldur henda gongdin fram, verður tað ómøguligt hjá okkum at fylgja við, tí vit fáa ikki útbygt Havnina, so hon klárar at taka ímót hesum fólkastreyminum [...] flyta almennar tænastur út á bygdirnar kring landið. Kommunurnar mugu byggjast út, so at tað ber til hjá ungum húskum, við útbúgvingum at liva úti um landið, so at Havnin ikki er teirra einasti møguleiki [...] kommunurnar eru brynjaðar til at taka ímóti. Tí er kommunusamanlegging ein fortreyt fyri, at tað ber til hjá kommununum at átaka sær fleiri almennar tænastur. Leivur Hannsen sigur, at skulu vit hugsa um at gera
og ein áarstreymur floyma orðini inn yvir tilveru manna. Orð um orð, og orð um tøgn. Fátt er feingi hjá fámæltum. Informatiónssamfelagið ? umheimur og alheimur á skíggja. Flóðaldan skolar yvir mannasinnið [...] veruleikin. Sálarlívið, hitt dulda dýpið av kærleika og sterkum kenslum. Orðini venda ranguna út á fólki, tað minnir ikki sørt um pátrúgv og gand, tá farið var í troyggju ella klædnaplagg, ið var rangvørt