skafti Lat meg nevna m.a. Barnaverndarlóg: vit hava fingið nýggja føroyska barnaverndarlóg í staðin fyri ta gomlu donsku, og alt barnaverndarøkið er blivið skipað, lands og í nýggjum kommunalum samstarvseindum

ikki verið ljósareytt. Sumt hevur ikki verið uttan svørðslag. Eitt dømi er, tá ES skuldi atkvøða um ta heimildarlógina, sum gav ES rætt at boykotta Føroyar. Stjórnin skuldi hava mandat til hetta frá Fó [...] var til staðar. Endin var, at stjórnin helt fast við sítt – og undir atkvøðugreiðsluni nýtti Aksel ta atkvøðuna, vit høvdu lænt frá danska stjórnarflokkinum, til at atkvøða ímóti stjórnini! Tað var øgiliga [...] Magni sær inn í politikk, taki eg hattin av fyri tí. Men eg vil staðiliga ávarða hann ímóti at halda ta kós, sum leiðsla Tjóðveldisins hevur hildið í hesum máli. Hevði alt tað, sum Høgni Hoydal hevur sagt

heili fýra ferð framt tað bragd, at framføra allan urgutónleikin hjá J. S. Bach í somu konsertrøð. Ta einu ferðina var í Vesturkirkjuni í Havn. Eina ferð hevur hann enntá spælt allan henda urgutónleikin

Eysturríki. Tey, sum skipa fyri í Mentanarhúsinum í Fuglafirði, vísa á, at Monika og Jóhannes fara at spæla ta kendu vársonatuna eftir Beethoven umframt tónleik eftir amerikumenninar, Georg Crumb og Frederic Balasz

er vulgerur og bondskur í sínum orðalagi, í støðum yvir í tað sarkastiska. Hetta kann geva onkrum ta fatan, at høvundurin beinleiðis dámar at skriva niðrandi um fólk? Imaginerur kontra veruligur Kjøtbúðin

hevur vunnið í heimasjógvi, síðani kappróðurin fór at ganga fyri seg í rættuligum kappróðrarbátum.     Ta ferðina róðu teir í spildurnýggjum báti. Hann varð flotaður flaggdagin, sum tað var vanligt í flestu

tá hesi skip vóru arbeiðsplássið hjá flestu pápum og beiggjum, men tað er ein farin tíð. Vit minnast ta tíðina sum góða, hóast lítið og einki var av peningi. Gerhard Lognberg vísir á, at í hesi tíðini vóru

Tórshavnar Skipasmiðju, segði eisini nøkur orð, og hann tók fram ymiskar hendingar. Hann vísti eisini á ta menning, sum hevur verið á skipasmiðjuni og vísti við skemtiligum vendingum á munin millum føroyskan

samfelagslig viðurskifti, eisini í grannalondum okkara. Samrøðurnar undirstrika eisini tann áhuga og ta virðing Jan hevur fyri teimum, ið hann ger samrøðu við. HER ber til at hoyra samrøður og innsløg Jan

koma aftur til Føroyar, nú valstríðið júst hevur leikað uppá tað harðasta. Ein ókendur kundi fingið ta fatan, at í Føroyum stendur ógvuliga illa til, og fólkið her í landinum líður neyð. ? Tað er stuttligt