Steig Nielsen, hevur mótmælt, og um hann hevur boðað donsku stjórnini frá, at føroyingar eru ein egin tjóð, sum onki hevur við danska herskyldu at gera. Hann vil eisini hava Landsstýrið at boða donksu stjórnini
Korintbrævi: Onkuntíð gerast vit vaksin og mugu leggja barnaskapin av. Tey orðini eiga føroyingar sum tjóð, tíverri, enn eftir at taka til eftirtektar politiskt. Annað minnisbrotið, hetta um tað tóma blikkið
føroyskar hendur, staðfesti Poul Michelsen, at tað er avgerandi fyri sjálvsavgerðarrættin hjá eini tjóð, at fólkið sjálvt kunnu avgera, hvør skal hava loyvi at uppihalda sær í landinum. - Men í dag hava
um at fáa sjálvstøðugan limaskap í Norðurlandaráðnum, á møti, tí at vit ikki eru ein sjálvstøðug tjóð. Vit bjóða okkum fram, og vit bjóða okkum til at rinda fyri okkum sjálvi, men tey vilja ikki hava [...] Vit fáa alla tíðina at vita, at trupulleikin er, at trupulleikin er, at vit eru ikki ein sjálvstøðug tjóð. – Sostatt er hetta gjørt til ein trupulleika ímillum Føroyar og Danmark, og tað er ein spurningur
vera samd í. Men hvussu skulu hesir sampakka, vinstra og høgra, samstundis sum vit skulu mennast sum tjóð, sum einstaklingar framleiða, keypa og selja, fáa samfelagshjólini at mala og búleikast í hesum kæra
samdir um, er, at tað skal ikki íbúðir ella onnur hús heilt út á bryggjukantin. - Vit eru ein siglandi tjóð og liva fyri ein stóran part av sjóvinnu og hava vit fyrst mist bryggjukantin til íbúðir og onnur
august, tá teir fáa sumbingar á vitjan.m avgjørt ikki stuðlar upp undir okkara eyðkenni sum ein stolt tjóð. Og ynskið um at nú skal ein triði partur vera við til næsta samráðingar undirbyggir bert tann veruleika
NÚ verður so nýtt vaktarskip bygt. Tað er greitt, at Føroyar sum tjóð hava á ongan hátt ráð til at vera eina góða vaktar- og eftirlittænastu fyriuttan og eiheldur eina skerda tænastu. Við okkara geografisku
Tíðin har mann kundi vera uttanveltaður hernaðarligt er farin, sigur Hans Peter Michaelsen. – Einhvør tjóð hevur rætt til at halda eyga við sínum loftrúmi og havøki. At ein radari kemur upp í Føroyum, merkir
leingi til í handilshølunum hjá Aksel Nielsen í Tórsgøtu. Hann var so hugtikin av hesi lítli norrønu tjóð, at hann setti sær fyri at nýta hvørja fríløtu til at kanna land, fólk og mentan, tí her var ørgrynni