n hátt og at einki illgrunasamt er frai framm á hotellinum. - Tann fyrsti gesturin var ein gamal maður, kanska okkurt var galið við hansara heilivági. Hann var gamal og læknin segði at tað var vanligt

nevniliga eisini um rættuliga ógvusligan harðskap uttafyri Náttarravnin í gongugøtuni. Har varð ein maður bæði sparkaður og sligin. Hesin tilburður fór fram á tann hátt, at ein sparkaði og slóð, meðan ein

undir yvirhálingini. Í morgun fekk løgreglan boð um, at ein maður hevði brotið ein rút í einum húsum í Klaksvík. Løgreglan veit ikki um maður hevði ætlað sær inn, men húsfólkið varnaðist hann og rópti á

maðurin var førdur á skaðastovuna til kanningar. Í hinum føri ringdu fólk til løgregluna um, at ein maður, sum stóð á einum heldur fjarskotnum plássi á Skálafjørðinum, var illa fyri og hevði brúk fyri hjálp

Støðan í Eysturoynni var kl. 03 leygarnáttina. Tá bleiv ein maður tikin fyri at koyra ávirkaður av rúsevnum. Kl. 04 sunnunáttina bleiv ein maður tikin í Havn fyri at koyra ávirkaður av rúsdrekka.

vóru so deyðadrukkin, at tey ikki kláraðu seg sjálvi, men mátti hava hjálp frá løgreglufólki. Ein maður fekk bót fyri at bróta politiviðtøkurnar, tí hann órógvaði løgreglufólk ímeðan tey vóru í holt við [...] seg til síðis og tað fær hann bót fyri. Og løgreglan varð eisini boðsend til ein hýruvogn, sum ein maður hevði leigað. Men tá ið avtornaði, vildi hann hvørki rinda fyri túrin, ella fara úr bilinum. Sostatt

hetta hevur gjørt sítt til, at okkara hópur var blivin heldur smalur, skrivar AB og heldur fram: - Maður kemur tó í mans stað. Tveir argjamenn við fortíð í felagnum skrivaðu nevniliga undir sáttmála fyri

Danmark, Hans Jákup, Vagnur, Torbjørn og Leivur, sum allir búgva í Havn. Helge var ein virkin maður á ymiskum økjum. Hann var losjumaður, og hann var ítróttarmaður. Helge var óførur at fara á flot

sum sigur fløguna vera sera góða og á høgum støði. Eisini er ein fløga við helvtini av bólkinum Maður:Glotti ávegis. Terje Messel hevur sjálvur gjørt tónleikin, sum hann gevur út. Talan er um blueskendan

miðverjarnar Gunnar Vatnhamar og Heina Vatnsdal og fram til Jóan Símun Edmundsson, sum var fremsti maður, sum bergið, og Jóan Símun arbeiddi bæði í álopi og ikki minni í verju sum ein hestur, inntil hann