gið ikki. Tá vóru manningarskjølini ikki gjørd og tí visti Maskinmeistarafelagið ikki, hvussu nýggi Smyril skuldi mannast. Og fyrrenn felagið visti tað, noktaði tað at gera sáttmála. Úrslitið var, at avtalað
á móðurmmálsdeildini á Fróðskaparsetrinum til føðingardagin hjá Eyðuni Andreassen. Eyðun sjálvur visti av ongum, hvørki um føðingardagshaldið ella um bókina, sum var gjørd honum til heiðurs. Malan Mar
kortini til hetta hóskvøldið, tá ein av lærlingunum í handlinum, Noomi Andresen greiddi frá tí, hon visti um perlur og perluketur sum prýði. Væl av fólki hevði leitað sær oman á Kongabrúnna til henda for
er blindur. Arbeiddi í myrkri Heimið hjá Sólbjørn og Ruth er einki øðrvísi enn onnur føroysk heim. Visti tú ikki at hon var blind, so hevði tú neyvan fingið nakra kenslu av at ein blindur búði í húsinum [...] nakar skuldi vita at eg ikki sá ? at eg var blind. Øll sóu og vistu, at eg hevði brillur, men eingin visti, hvussu illa eg sá. ? Men so einaferð ... Eg haldi, ikki at tað eru meiri enn átta ár síðani, tá mamma [...] Men hann svaraði mær: "Tú ert í øllum førum skikkað til ein førarahund!" Eg svaraði honum, at eg visti um Una (Rasmussen, red.) og at hann sá púrt einki. Eg sá hóast alt mun á ljósi og myrkri. Men so svaraði
norður um at fáa tær drekkamun, hugdi tú inn um hurðina og segði: "nú hvussu var veðrið", smílandi, visti sum var at okkurt rull hevði nokk verið. Onkrantíð høvdu vit keypt tær klæðir út við, og tá var tú
skuldi sunnumorgunin, fór hann ikki í gongd. Tá Sosialurin tosaði við Jens Julian Reinert týsdagin, visti hann als einki um, nær nakað ljóð kundi væntast úr aftur millumbylgjusendaranum.
rópti eg fyri at vita um nakar var harinni. Tú veit, vikuskifti var! Men tá eg einki svar fekk, so visti eg, at eg var einsamallur harinni, sigur Signar. Hann fann tó skjótt fram til, hvar brekið lá. Tann
tykist vandamikið 18.g6 Bf6 19.Rdg1 Ba8 20.Bg5? Heldur óneyðugt. Tykist sum um Adams ikki rættiliga visti hvat hann skuldi leika, tí bispurin stendur í roynd og veru í vegin fyri álopinum 20...Be5 21.gxh7+
spentur eg var at fara saman norður. Hann svaraði »vit mugu síggja, tað er ikki heilt vist«. Sverri visti kanska hvønn veg tað bar. Hesi orð runnu seinni fram fyri meg, tá eg fekk tey tungu boð, at hann var
smakk í munnin, sum eg helst vil hava vekk beinanvegin!! Televarpið behandlaði meg sum Idiot!. Men visti ikki, at eg havi evnir, til at skriva eitt lesarabræv!