var ófør at veva. Hetta var bæði til húsbrúk og til dømis vevaði hon eisini kot fyri fólk. Abbin spann, og hon vevaði. Tað eru kanska ikki øll sum vita tað, men tað er øðrvísi snúður í tógnum til binding
kompostering við geri, sum aloftast brúkar køksrusk. Komposteringin gongur fyri seg í einari lítlari spann við túti, har tú koyrir ymiskt køksrusk í, so sum flus, skal og matleivdir. Kompostger verður stroytt [...] til at taða við te, ið er gjørt av notum. Kroyst, knekka ella hakka eitt kilo av notum, legg í eina spann og fyll upp við 10 litrum av vatni. Legg okkurt omaná noturnar, so tær liggja undir vatnskorpuni,
skal fáa tíð at laga seg eftir viðurskiftunum. Tað kann vera eitt gott hugskot at seta træið í eina spann av vatni. Av Skógrøkt Landsins siga tey tó, at við tað, at veturin í Føroyum ikki er so kaldur, so
Ensku stjórnini líkaði einki, at ísrealar proklameraðu sín egna stat. Tað er tiltikið, hvussu øðin spann í Bevin, tá hann kendi, at teir royndu at trýsa hann. Tað er eisini tiltikið, tá hann undir samráðingum
orðatak:” tað býtta sigur ofta tað sannasta.” So gjørdi Páll kastið, vant tógvið saman og tvinnaði og spann, so sum tey spinna nú. Nú skal eg koma aftur til spunasnúðurin: Tað eru tveir mátar at spinna uppá
teimum í allar mátar. Steintór svágur hevur ein tekniskan heila. Fann hann ein møtrikk sum smádrongur, spann hann ein motur burtur úr hesum fitta luti. Hann dugdi og dugur enn tann dag í dag sera væl at siga
áskoðararnir hava tikið við læru. Á myndini síggja vit í øllum førum eitt nýtt slag av trummu. Ein spann og ein træsleiv larma í øllum førum óføra væl, tá tey verða bukaði móti hvørjum øðrum, og hevur tú
um at spinna tógv til eitt vadmalssegl, sum latast skuldi bátasavninum í Roskilde í Danmark. Hann spann grátt. Men danir vildu hava hvítt. So tógvið fór ongantíð av hondum hins gamla. Í staðin tóku døturnar
og breiða. Ikki sum í gomlum døgum við kvísl og vogni við ordiligum tøðum. Nei, nú er tað við eini spann ella einum lítlum posa við smáum kúlum av handiltøðum í. Ganga so og sletta og gera seg til og royna
ikki meira enn 9-10 ár, tá ið hann spann alt tað, sum mamma bant. Hann spann við ”lítlastrá”. Stóð við køksborðið, stráið var fest í kantin, og so stóð hann og spann. Ikki hevur hann verið stórur maður [...] mest samfingið. Tað gekk so sum so. Eg royndi at karða til spinningar, men tað gekk verri. Elmar spann, tað dugdi hann sera væl, sum alt hann hevur tikið sær fyri. Men tað sum eg karðaði klagaði hann um [...] maður. Líkur pápanum í vøkstri siga tey, sum minnast hann. Sum hann stóð og spann, var nøsin árakað borðkantin. Tað var eitt serligt forhold millum mammu og hann, og tað var tað, líka til hon doyði. Elmar