li, arvaði húsini eftir pápa sín, Edward. Húsini eigur Eirikur Lindenskov nú. Deyðslýsing og minningarorð Í Dimmalætting 26. Juni 1918 er henda lýsingin: At Vorherre har hjemkaldt vor højt elskede Fader
elskaði tað, at hava alla familjuna samlaða um teg. Orð tykjast so fátøk, tá eg nú skal festa nøkur minningarorð um teg á blað, tí eg haldi ikki orð finnast, sum kunnu lýsa, hvør tú vart. Hetta vita vit øll
limaði seg inn 1. desember sama ár. Ein kendur limur var Andrass Samuelsen, og hann skrivaði hesi minningarorð um Pedda, tá ið hann doyði í 1931: Med Vemod læste jeg i Dimmalætting, at min gode gamle Ven
doyði longu í 1925, meðan Stina sjálv livdi til 1942. Um Petur hjá Stinu Sosialurin skrivaði hesi minningarorð um Petur, pápa Marin, 5. mars 1960: Petur hjá Stinu er nú farin. Hann var kendur havnarmaður
hetta misti hon eisini ommusonin Dánjal Paula, uppkallaður eftir abbanum, bert 11 ára gamlan. Minningarorð í Dimmalætting: Nysted var en dygtig Mand, men han blev hele sit Liv forfulgt af Uheld. Det er
børn. Eitt av teimum var Carl. Byrjaði hjá Restorff Um hann skrivaði Dagblaðið 5. juli 1949 hesi minningarorð: Nýliga eru tveir kendir havnarmenn deyðir. Teir eru Carl Fossaa, fyrrverandi bakarameistari,
við tónleik at gera. Men hetta var eitt felag, sum átti eina seiðanót. Tingakrossi hevði hesi minningarorð um Jørgen Tað vóru sorgarboð, sum bórust út um havnarbý 1. jóladagsmorgun (1933), tá ið tað frættist
Puritan. Kisan undangongumaður í tónleiki Tá ið Kisan doyði, skrivaði Mourentius Viðstein hesi minningarorð um hann: Kristian var væl kendur maður, ikki bert í Havn, men um allar Føroyar og víðari við.
mindste til nogen “Undertrykkelse.” Magister Michelsen død Dimmalætting hevði 1. februar 1911 hesi minningarorð: “Efter et ganske kort Sygeleje – kun tre dage – afgik Magister Michelsen Tirsdag Nat ved Døden
skuldarkenslu. Eitt ár við stúran fyri hesi løtu, eg nú eri í – løtan, tá eg varð noydd at skriva minningarorð um teg og harvið endaliga góðtaka, at tú ert farin frá okkum fyri altíð úr hesi verð. Góðtaka
