ætlanina at seta vindmyllur upp á Gellingarkletti. Fyrst í hesi øldini gjørdu orkufelagið, Vindrøkt, og bóndin, sum umsitur jørðina við Gellingarklett, eina seravtalu um, at Vindrøkt skuldi fáa loyvi at seta

ikki kunnu seta fótin út um bøgarðarnar uttan at biðja ein bónda um loyvi til tað – og uttan at bóndin skal hava eftirlit við, hvør er í haganum, og hvar tey eru. Hetta er enntá eisini galdandi tá ið

á Vatnaskørðum, tí nú skal grasið hjá Hoyvíksbóndanum hava frið at vaksa. Spælast kann aftur, tá bóndin hevur sligið, væntandi um ólavsøkumundið.

lívinum! Í 1945 fer hann at arbeiða á einum bóndagarði á Stendishede tætt við Sunds í Miðjútlandi. Bæði bóndin og konan eru deyv, tey eiga 5 børn, sum øll hoyra. Henda familja hevði keypt jørð úti á heiðini sum

fyri at skapa eitt gott vín, sigur Jóhan Gardar Joensen. Prísmunurin velds hinvegin ofta um, hvussu bóndin framleiðir vínið. Hvørjir siðir eru, hvussu gamlir teir eru og søgan aftanfyri vínið. Har eru sostatt

Hjørleif og Helgu við ommu- og abbabørnum, ið koma á gátt hvønn dag. Helga er úr bóndahúsi og tá gamli bóndin doyði, tóku tey bæði festi uppá seg, við tí fyri eyga, at tá elsti sonurin Aksel varð myndugur, skuldi

so illa, at politiið ávaraði bilur, sum koyrdu eftir Kaldbaksvegnum. Har var tað mesta regnið, og bóndin í Kaldbaksfirði var so óheppin, at seks hoyballur fóru í havið.

tey høvdu. Men hví 1920, kunnu vit spyrja. ? Mourits Mohr, bóndi tók við festinum í 1912, og gamli bóndin, Poul Mohr, doyði í 1920, og gólv varð lagt á í roykstovuni umleið ár 1920, sigur Osva Olsen. Hon

bara avstað. Fólk ímóti teimum Bóndin greiddi frá, at hon ikki var greið yvir, at hundarnir, hundur, tík og tríggir hvølpar, ikki vóru tryggjaðir. Á rættarfundinum bað bóndin pápan um umbering. Hon helt tað [...] rennandi, og ein hundur læsti um lærið á øðrum dreingjunum. Málið var fyri í rættinum fríggjadagin, og bóndin var ákærdur fyri at hava latið ótryggjað hundarnar ganga leysar. Drongurin fekk ikki so stóran skaða [...] fara til lækna, men tað er ikki loyvt at lata hundar ganga leysar og ikki hava tamarhald á teimum. Bóndin hevði mann sín sum vitni. Hann segði seg ikki hava varnast, at nakar av teirra hundum gjørdi nakað

bara at seta tað besta við so hvørt. So tað er ongin orsøk til at flyta so nógv inn. Annars heldur bóndin í Trongisvági, at tað er ein leysasøga, at seyðurin norðanfjørðs skal vera so nógv størri enn seyðurin [...] námind av seyðinum, sum nógvir hava her suðuri, sigur Petur Karl av Rana. Dupultskipað Hinvegin heldur bóndin í Trongisvági, at suðuroyingar hava alt ov nógvan seyð á. Hann sigur at eitt nú í Trongisvági er