Hans Jacob Debes, professari ummælir Heimstaðarkensla og tjóð-skaparkensla Hin 5. mai 1884 skrivaði studenturin Christian Bær-entsen á Regensen í Keypmannahavn eitt bræv heim til pápa sín í Føroyum. Tá

før-oysk-um. Og var tað soleiðis for-kunn-ugt at hoyra prædikur á føroyskum. Tað styrkti um samanhaldið og tjóð-skap-ar-kensluna. At vit ikki bara eru eitt fólk við egnari ment-an, men eisini við egn-um máli. St

saman við Jákupi Dahl, prósti. Tað var um hesa tíðina, hann gav úr hondum »Fedranna kirkja í Føroya tjóð...«, sum er umyrkt til føroyskt og føroyskt umhvørvi úr svenskum. Hann búði hjá okkum, tá hann kom

sjónvarpið hevur ført fram, avdúkar tað at danskir myndugleikar hava lagt eina ráðagerð ímóti eini heili tjóð í Norðuratlantshavi, sum er so grov, at hon hevur ikki sín líka í vesturheiminum í nýggjari tíð. ­ Og

meira av peningi enn tær krónur, ein pylsuvognur ella kanska ein kiosk kasta av sær. Okkara neyðars tjóð bleiv tey árini tveitt fyri føturnar á teimum frælsu marknaðarkreftunum. Og ongin politisk makt royndi [...] sum okkum tørvar, hann hevur onki við genir at gera. Tann hugburðurin má skapast. Fyri at fáa okkara tjóð aftur á føtur, mugu vit m.a. evna tað torføra kynstri, at sópa fyri egnum durum, og fyri alt í verðini

n soleiðis oyðileggur lív og lagnu okkara, tí fáur man ivast í, at tæri í tjóð okkara er eins gott og hjá nakrari aðrari tjóð. Hetta sæst eisini av tí, at meðan land okkara undir byrðuni av heimastýri

vinnulív, kreppu, privatisering, list og listastuðlar, genir, ættarsøgu og framtíð føroyinga sum tjóð. Væl og skemtiliga verður tikið til orðanna. Skotið verður við skørpum, og sanniliga ikki við tít [...] køld og kynisk misnýtsla av hugagóðum idealistum, ið ofra sítt hjartablóð til tess at menna okkum sum tjóð. Tá ið heimastýrið kom í 1948, yvirtóku politikkararnir mentamál. Hví yvirtóku teir júst hesi mál

málini fyri Føroyar. Men vit minnast eisini, hvussu stórt og óegnað stadion?ið var til eina so lítla tjóð sum San Marino. Tað merkist heilt týðuliga, at frástøðan frá áskoðarunum til leikararnar var alt ov [...] rættiligur fótbóltsdámur var. 2.Í hesi seinastu undankappingini spældu Føroyar ímóti einari aðrari lítlari tjóð, Malta, sum eisini hevur eitt landsstadion við rennibreyt. Eisini her merktist týðuliga, at hóast

fánýtis. Forsætisráðharrin tók fleiri ferðir undir vitjan síni upp í saman, at tað var væl klára av eini tjóð, sum hevur ligið so lágt, at vera komin so væl undan aftur eftir so stuttari tíð. Poul Nyrup Rasmussen

hevur á okkum sum ein komandi oljuframleiðandi tjóð - hóast vit enn ikki hava funnið nakra olju. Men vit mugu til at hugsa sum ein oljuframleiðandi tjóð uppá longri sikt. Góðar vónir um fiskvinnu Johan