eg har havi skrivað undir yvirskriftini "Kollfirðingar harmast um ítróttarhøllina". Tað, sum eg her sipi til, er, at tey trý umboðini, sum kollfirðingar hava valt í staðbundnu nevndina (Kollafjarðarnevndina)
siðvenjum í einum nútímans dagligdegi. Fiskur og handverk Vit hava gamlir bygningar, ið ríkja av søgu. Her sipi eg til bygningarnir hjá Thomsen, sum saman við kaiøkinum á Tvøroyri kundi verðið eitt spennandi og
við til at skapa "eina meira náttúru- og umhvørvisvinarligari Tórshavnar kommunu". Avgerðin, eg her sipi til, er samtyktin um at loyva skjótiítróttini innaftur á hitt náttúruvakra og fuglaríka lendið í Sandvíkum
sum høvundurin so væl sigur tað har: ásanna at frelsan er fullgjørd. Eg citeri nú stykkið, sum eg sipi til, bróti inn í samanhangin á síðu 188 , og tað eru tær fýra seinastu reglurnar, eg serliga hugsi
skrivt – alt eftir, í hvørjum samanhangi, vit nýta heitið. Eg velji til dømis bundna formin, tá eg sipi til ítøkilig arbeiði og uppskot frá tingmanningini, sum jú er ein ávísur partur av politiska fela
onkur fekk at kenna svikafulla lyndi Carmens meira enn aðrir – og her eru tað bara mannfólkini eg sipi til. Spell, at ein ikki sat nærri at miðgongini. Við nógvum spenningi hevði eg sæð fram til at hoyra
við, er slíkt sum er fitt og elskuligt og uppbyggjandi, stutt sagt ein “skýmingarløtu-mentan”. Her sipi eg til tær elskuligu, uppbyggiligu søgurnar í bókunum “Skýmingarløtan”, ið helst standa sum tann
at Símun Absalonsen setur mín tekst upp ímóti trúarjáttanini, sum er skrivað í 300-árunum e.Kr. Her sipi eg til Nikeansku trúarjáttinina, men Símun Absalonsen vísur í síni grein til Ápostólsku trúarjáttanina
Det skulle være så godt, men så var det faktisk skidt. Eg sipi til ein, eftir míni meting, veikleika í Heimastýrisskipanini. Og orsøkin liggur í Føroyum, tí vit hava ábyrgdina. Lógir verða ikki ajourførdar
Yvirskriftin ljóðar nakað tvískild. Og tað er hon eisini, tí eg sipi til vínmarkirnar bæði eystan og vestan fyri Andes-fjøllini í Suðuramerika. Hesin fjalla-ryggur, ið fer næstan 7.000 metrar upp í hi