12-ára gamli Ari fekk okkurt tungt á, og tá komið var at borði sóu teir, at tað var ein kalvi – enntá ein merktur kalvi frá eini verkætlan sum P/F Fiskaaling í Nesvík hevur gjørt hesi seinnu árini við at klekja

inn. Størst er rúgvan av teimum vanligastu fiskasløgunum: toski, hýsu og upsa. Onkur havtaska og kalvi sløðast eisini í millum. Tvær reyðsprøkur og ein tunga eru eisini at síggja í rúgvuni. Og so er tað

Kongafiskur 8.161 7.507 -8 Blálonga 965 1.128 17 Svartkalvi 4.440 3.667 -17 Steinbítur 144 205 42 Kalvi 413 287 -31 Havtaska 1.406 1.734 23 Reyðsprøka 437 395 -10 Tunga 279 414 48 Skøta 135 116 -14 Langasporl

minnis um, at keisarinnan Helena fann Kristi kross. Á krossmessu sigst tjaldrið at hava fult reiður, kalvi at vera í hvørjari íðu og sólja í hvørjari veit; men teir halda, at hetta er ov tíðliga, og at meint

skaffa, um at lána sær snørið eina løtu. Hann hevði ikki meira enn fingið tað niður, tá var ein stórur kalvi á. Onkur kom við einum haka at hjálpa til at fáa kalvan inn. Skiparin orðnaði so onkrum av manningini

og soleiðis er eitt nú onkur kritahvítur havhestur fingin við fleygastongini ella á báti. Hvítur kalvi Línuskipið, Váðasteinur, fekk á vári 2004 eina sjáldsama kalvaspraggu á Føroyabanka. Hans Eli Sivertsen

Tað eru helst fleiri ár, síðan ein so stórur kalvi seinast er landaður í Vestmanna, og umborð á Vesturbúgvanum vita teir seg ikki at hava fingið ein so stóran kalva áður Hesin kalvin smæðist ikki burtur

okkum er tað serliga raspað hýsuflak, fiskafrikadellur, knettir, ræstur fiskur, lippur, kjálkar og kalvi, sum fólk spyrja eftir. Jógvan Martin Hansen vísir á, at laksur er ein av vørunum, sum altíð selur

- Tað stendur illa til við kalva. Tað eru teir báðir, Erling á Argjaboða og Palli á Dul, samdir um. - Hetta er besta kalvatíð, og vit hava roynt á bestu kalvaleið, og vit hava fingið ein kalva, sigur

Meira enn tveir triðingar vistu, at toskur var toskur, men nøkur gittu eisini, at tað var hýsa ella kalvi, tey høvdu fingið í munnin. Makrel kendu næstan helvtin av teimum, ið svaraðu, og triði hvør kendi [...] Tey flestu hildu, at tað var hýsa, tey høvdu etið, men gitt varð eisini, at tað kundi vera toskur, kalvi, laksur, jákupsskel, upsi ella reyðsprøka.