landsstýrið um pensjónsskipanir við tí í hyggju at fáa limunum eitt ískoyti til pensjónina. ? Sjálvur hendur hann, at skal prísurin fyri eina pensjónsskipan nú verða, at fólkapensjónin rýkur afturfyri, ger

slíka nevnd, tí tá henda nevnd kemur við einum uppskoti um pensiónsskipan, vaskar landsstýrismaðurin hendur og sigur, hatta eru tit sjálvi komin við, arbeiðsmarknaðurin eigur uppskotið, soleiðis roynir hann

Dimmalætting í oddagrein seinasta hósdag og framsøgumaður sambandsfloksins í gjár royna at tváa sínar hendur og geva landsstýrismanninum í almannamálum alla skuldina. Tað sama gjørdi framsøgumaðurin hjá sj

greiða útlendingum frá, at føroyingar hava heimastýrið o.s.fr., verður gjørt.Alt hetta ber til at fáa hendur á í Forsætismálaráðnum við lógini um alment innlit. Eingi skjøl í Tinganesi Eg havi spurt meg fyri

Hafnia. Skilligt var, at vit vóru nógv færri enn í 1978, og var tað tí, at fleiri vóru farin í Harrans hendur, og nøkur kundu ikki koma fyri sjúku. Hesa ferðina vóru tað Margreta Tórgarð, Hjørdis Ejde, sála

starvsrættindunum hjá limum okkara og postfelagnum, so kunnu vit, sum tit helst skilja, ikki sita hendur í favn, men krevja, at tygum við lóg tryggja limum okkara starvsrættindi teirra. Løgfrøðiliga er

hevur átt politiska leiklut sín í Føroyum, er strembanin at skapa tryggleika: arbeiði til flestallar hendur, tryggja sosialar fyriskipanir, tá hóttafall er, at tryggja ellisárini fíggjarliga, ikki minni, tryggja [...] landsstýri, at sosialu lógirnar fingu gildi í Føroyum«. 60?ini vóru virkin ár, og arbeiði var til allar hendur. Útbygging og øking í fiskivinnuni á sjógvi og landi. Skjøtil var settur á á so mongum økjum. Vit

løgnan programmpolitikk. Tað er so lítið av góðum tónleiki at síggja hjá tykkum, og tá tit so fáa hendur á nøkrum, so vilja tit ikki senda tað? Eg og helst fleiri við mær standa bara spyrjandi. Koma tær

hóskaði so væl saman. At enda varð so komið til ta niðurstøðu, at best var at taka sakina í egnar hendur. Og tað endaði so við, at Kvinnufelagsgrunnurin og Landsstýrið tóku um endan. »Restin av søguni er

grøv. Tá hetta so er liðugt verða øll sett eftir rað frammanfyri grøv-ina og síðani skotin. Slíkt hendur ofta, men er tað kanska sersstakliga nýtt undir krígsstøðu. At fólk knappliga hvørva er eisini ein